یادداشت اشکان قاسمی در وبسایت سیاره لینوکس فارسی درباره پروژه کتابخانه تقویمی جلالی که بر روی آن کار کرده بود.
اغلب ما از یک طرف، تکنولوژی را دوست داریم و به درستی میپنداریم تکنولوژی میتواند سودمند باشد، اما از طرف دیگر از غایت آن دچار اضطرابی توضیحناپذیر میشویم. ذهن دوپارهی ما هم به تکنولوژی تمایل نشان میدهد و هم از آن گریزان است. به نظر میرسد در مواجهه با این وضعیت دو راه حل بیشتر نداریم. پذیرش بیقید و شرط تکنولوژی و یا برعکس، فرار تمام عیار و روی آوردن به فولکلور تکنولوژیستیز. اما اینها تنها پاک کردن صورت مساله است.
اسنپ و تپسی بسیار جوانند و رانندگان و استفادهکنندگان هر دو در رابطهشان با این دو و سرویسهای مشابه آنها در فاز ماه عسل است. در مرحله ماه عسل با «اوبر» هم مردم بسیاری در جستجوی شغل دوم و درآمد بهتر، برای خرید ماشین هجوم بردند. اما از بد حادثه، مرحله ماه عسل دیری نپایید.
ما چگونه با فقدانی پوچ و بیمعنا روبرو میشویم؟ آیا فقدانهایی هست که معنابخش باشند؟ چطور با فقدان برخورد میکنیم در لحظهای که به نظر میرسد همه چیز پیشاپیش از دست رفته است: ملتها، انقلابها، امید.