حزب پودموس اسپانیا، پس از دو سال سازماندهی و کازرار انتخاباتی در انتخابات پارلمان اسپانیا نزدیک به ۲۱٪ آرا را کسب کرد. از ابتدا هدف پودموس پیروزی بود و پابلو ایگلسیاس، رهبر جوان حزب، شکست و سرخوردگی را برنمی‌تابید. اما بعضی منتقدان بر این باورند که قیمت این پیروزی‌ها از دست دادن ریشه‌های رادیکالتر حزب و حرکت به سوی اعتدال است. این نوشته به دو رویه گاها متناقض حزب پودموس می‌پردازد.
پس از پيروزي سيريزا در يونان، حالا نوبت پودموس است كه مانند همتای خود به سمت در دست گرفتن قدرت گام بردارد. انتخابات محلی اسپانيا نيز نشان از اين مسئله دارد. در متن پيش رو، طارق علی از فعالان سیاسی چپ‌گرا با پابلو ايگلسياس، رهبر پودموس درباره جديدترين مسائل پودموس در عرصه سياسی اسپانيا و اروپا گفت‌وگو كرده‌است.
دیوید هاروی، جغرافی‌دان مارکسیست و فیلسوف معاصر، معتقد است به راحتی نمی‌توان گفت پیروزی یا شکست سیریزا در چیست. هر چه هست، به اعتقاد او سیریزا و پودموس توانسته‌اند فضای سیاسی جدیدی را در خلق سیاست مبتنی بر زندگی روزمره بگشایند. اینکه آیا این گشایش به شکل‌گیری چیزی جدید می‌انجامد یا نه، از نظر او تا حد زیادی بستگی دارد به توانایی چپ در ایجاد بدیل‌های ملموس و پاسخ‌های روشن و نیز جهت‌دهی به نارضایی‌های موجود در سرتاسر جهان. او که در سن٧٩سالگی به‌تازگی کتاب جدیدش با عنوان «هفده‌تناقض و پایان سرمایه‌داری» را منتشر کرده همچنان برای خوانش تغییر اجتماعی یک چشمش به مارکس و چشم دیگرش به جنبش‌های اجتماعی است. آنچه می‌خوانید گفت‌وگوی دو هفته پیش هاروی است با روزنامه ایتالیایی il manifesto به نقل از سایت ورسو درباره تناقضات ذاتی سرمایه‌داری، امکان‌های خنثی‌سازی آن و اینکه سیریزا و پودموس کجای مخالفت با نظم سرمایه قرار می‌گیرند.
بکشنبه ۵ بهمن انتخابات پارلمان در یونان برگزار خواهد شد. نظر‌سنجی‌ها حاکی از آن است که حزب چپ‌گرای رادیکال سیریزا (Syriza) در این انتخابات به قدرت خواهد رسید. در صورت پیروزی، این اولین بار پس از فروپاشی شوروی است که در اروپا یک حزب چپ غیر سوسیال‌دموکرات در پارلمان قدرت کسب می‌کند. چنین اتفاق و رویکردی می‌تواند «نشانه‌ای باشد از پایان چند دهه عقب‌نشینی و خودناباوری مدافعان عدالت اجتماعی و شروع دورانی جدید. دورانی که در آن امید دوباره جای شکست و اضمحلال را خواهد گرفت.» در یادداشت پیش‌رو رامین مسلمیان، چگونگی پیدایش سیریزا، برنامه‌هایش و درس‌های استراتژیک رشد چشمگیر آن را بررسی می‌کند.
تازه‌ترین حزب سیاسی اسپانیا پرطرفدارترین حزبش است. حزب پودموس در اعتراضات مردمی سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ (جنبش موسوم به پانزدهم می) ریشه دارد، و در ماه ژانویه ۲۰۱۴ با بیانیه‌ی تعدای از روشنفکران ایجاد شد. تنها چند ماه پس از ایجاد حزب، در انتخابات پارلمان اروپا در ماه می، این حزب چپ‌گرا توانست ۸ درصد آراء مردم را به خود اختصاص دهد و با تبدیل شدن به دومین حزب اسپانیا از نظر تعداد طرفداران، و اولین حزب در میزان آراء انتخاباتی، نظام دو حزبی این کشور را درهم بشکند.
آنچه در پی می‌آید ترجمه خلاصه سخنرانی پابلو ایگلسیاس، دبیر کل حزب پودموس است که در آن به چگونگی و امکان پیروزی چپ در شرایط امروز می‌پردازد. میدان پیش‌تر با انتشار «خشمگینان اسپانیایی می‌گویند ما می‌توانیم» به ظهور پودموس به عنوان حزبی رادیکال در سیاست روز اسپانیا پرداخته بود.
