در سر پلذهاب ١٢هزار کانکس جمعآوری شده و ٧٠٠- ٦٠٠ کانکس باقی ماندهاند. کانکسنشینها میگویند دوماه است تحتفشارند که کانکسها را تحویل دهند.
دهیار کوئیک محمود میگوید در برخی مواقع تعدادی از ساکنان مناطق زلزلهزده غذا برای خوردن ندارند، کمتر از ۳۰ درصد مردم توانستهاند به مشاغل اولیه خود بازگردند و منازل کمتر از ۱۰ الی ۱۵ خانوارها تکمیل شده است.
ساکنان مسکن مهر در مناطق زلزلهزده حتی زمینی برای ساخت خانه جدید ندارند چون مالک زمین این خانهها دولت است. آنها نهتنها تمام پساندازشان را از دست دادهاند بلکه بدهکار دولت هم شدهاند. بدهکارانی که اگر نتوانند از پس اقساط قدیمی و آینده مسکن مهر برآیند، چارهای جز حاشیهنشینی و سکونت طولانی در خانههای موقت ندارند.
تخریب مسکن مهر به معنی ناتوانی دولت در ساخت مسکن مناسب نیست بلکه بهمعنی فساد در اجرای سیاستهای مسکن برای کمدرآمدهاست و روند ساختوساز بخش خصوصی نه تنها لزوماً منجر به ساخت ساختمانهای مستحکمتری نمیشود بلکه مسکن را به کالایی تبدیل میکند که رشد قیمت ناشی از آن دسترسی به مسکن را به یک آرزوی محال تبدیل میکند.
زلزلههای ایران به زمینهای برای تصویب قوانینی مبدل شد که نتیجه آن ایجاد فرصتهای رانتجویی برای برخی از ارکان مرتبط با ساخت و ساز بود. یکی از سازمانهای اصلی مرتبط با ساخت و ساز یعنی سازمان نظام مهندسی از مسیر اصلی خود خارج شد و به سمت کسب و کار سوق پیدا کرده تا جایی که کارشناسان، این سازمان را به «بنگاه تجاری» تشبیه میکنند.