ماههاست سایه شوم کرونا بر سر شهروندان سنگینی میکند. پاندمی کرونا مدارس را به تعطیلی کشاند و هر از گاهی باعث تعطیلی کاروکاسبیها و حتی ترددها میشود. اما با این وجود، زبالهگردی کودکان زیر 18سال همچنان ادامه دارد.
هورالعظیم تنها تالاب نیست. هور یعنی زندگی. یعنی ادامه حیات و درآمدزایی. 1.9درصد تولید ناخالص خوزستان سهم هورالعظیم است از اقتصاد این استان؛ سهمی بدون هیچ هزینه یا سرمایهگذاری. مرگ هورالعظیم یعنی فاجعهای اقتصادی.
در سر پلذهاب ١٢هزار کانکس جمعآوری شده و ٧٠٠- ٦٠٠ کانکس باقی ماندهاند. کانکسنشینها میگویند دوماه است تحتفشارند که کانکسها را تحویل دهند.
فیلمی از دانشآموزان بهتزده گریان که گچ و مهتابی سقف روی نیمکت و لباس فرم ریخته، بین کاربران شبکههای اجتماعی چرخید و خیلی زود خرابی سقف تکذیب شد. اما این فقط یک مدرسه از انبوه مدارس مخروبه نیست.
منتشر کردن عکس بچههای کوچک و تبلیغ کردن با آنها؛ یک مد جدید اینستاگرامی است؛ موضوعی که در بعضی از کشورهای جهان با واکنش روبهرو و حتی برایش قانونگذاری شده است. در ایران اما کم نیستند صفحههای اینستاگرامی که مادر و پدرها با گذاشتن عکس فرزندان کوچکشان، پرطرفدار میشوند و بعد با گرفتن تبلیغات از دیگر صفحهها درآمدزایی میکنند.
کردها دو سنگر دارند، افغانها سه سنگر و لرها یک سنگر. همه این سنگرها به محاصره دیوارهای بلند و دری فلزی درآمدهاند. دیوارهای ساختمان نیمهکاره کنار خیابان که حالا شهر کوچکی شده برای ساکنانش. شهری که هر غروب درهایش را به روی شهر و آدمها میبندد، اما زندگی همچنان در آن جاری است.