«محور توسعه جزیره هرمز، صنعت گردشگری است». گزاره‌ای که به کرات در پاسخ بسیاری از انتقادها به طرح‌های توسعه و پروژه‌های عمرانی جزیره هرمز به‌کار می‌رود. بدون مطرح شدن این پرسش مهم که توسعه به چه قیمتی؟
اصطلاح برخورد «توریستی» بر رفتارهایی دلالت دارد که سرسری و بدون قبول مسئولیت بلندمدت انجام می‌شوند. کارهای خیرخواهانه و داوطلبانه نیز می‌توانند به همین معنا توریستی باشند. یادداشت پیش رو نقد کوتاهیست بر این دست کارهای داوطلبانه.
توسعه گردشگری در منطقه مرزن‌آباد نه تنها ساکنان این شهر را دچار مشکل کرده است، بلکه خطرات زیادی را نیز متوجه دریاچه ولشت کرده است. مهتاب جودکی در گزارشی در روزنامه شهروند درباره آنچه که در ۳۰ سال گذشته بر سر «شهر اکسیژن» آمده، نوشته است.
پیش و پس از برجام، یکی از گمانه‌زنی‌های متداول درباره تاثیر برجام بر اقتصاد ایران رونق «صنعت توریسم» بود؛ دولت به این اعتبار از خرید بزرگ هواپیما و نوسازی ناوگان هوایی خبر داد و رسانه‌ها آن را زمینه‌چینی برای ورود توریست‌ها دانستند؛ اما صنعت توریسم در کشوری با این حجم از حوادث جاده‌ای، کمبود ناوگان ریلی و عدم توسعه فرودگاه‌ها چگونه برای چنین رونقی آماده شده است؟
