به‌نظر می‌رسد تخلیه مکان‌های آموزشی، تنها راه نجات ما انسان‌ها از رکود فرهنگیِ آموزش و بازار پرسود بنگاه‌های آموزشی و جامعه باشد. چه تخلیه معنایی-واژگانی و چه تخلیه جسمانی.
به شما دانش‌آموزان توصیه می‌کنم که روش و گرایشِ تحصیل خود را نه بر اساس مصلحت اندیشیِ حال و اعمال دیگر دوستان بلکه بر اساس علایق و استعدادهای خود انتخاب کنید.
دانش‌آموزان ما یک‌سری محفوظات با خود حمل می‌کنند که فقط بتوانند در چارچوبی مشخص از آنها استفاده کنند و کوچک‌ترین تغییری آنها را دچار استرس و سردرگمی می‌کند؛ در سیستم آموزشی ما خلاقیت مرده است.
متن پیش‌رو روایت یک دانشآموز از اعتراض و پیگیری جمعی دانش‌آموزان در یک مدرسه است. مینا به تازگی دبیرستان را تمام کرده و امیدوار است در دانشگاه راحت‌تر بتواند حقوقش را پیگیری کند.
طی سال‌های اخير با محور قرار گرفتن «درآمدسازی مدارس» در الگوی اقتصادی آموزش و پرورش، هجوم عجيبی به فضاهای زيست دانش‌آموزی صورت گرفته است؛ روندی دردناك که جامعه، به‌ويژه معلمان و دانش‌آموزان و خانواده‌ها بايد به‌طور جدی نسبت به آن حساس باشند.
