زنان در افغانستان سال‌هاست که برای کسب کرامت انسانی خود جنگیدهاند. بتول مرادی از یکی از مبارزات اخیر علیه آزارجنسی در فضای دانشگاهی میگوید که تقریبا همزمان با جنبش افشاگری آزارجنسی در فضای مجازی ایران در افعانستان رخ داده است.
دموکراسی و آزادی بیان در حکومت‌های پساطالبان به عنوان دست‌آورد و ارزش قلم‌داد می‌شود و قانون اساسی افغانستان، این دو مهم را مصون از تعرض خوانده است و این مسأله سبب شد هر روز رسانه‌های بیش‌تری قد بلند کنند. رسانه چشم مردم است و در بسیاری موارد به عنوان هوش نیز عمل می‌کند.
حمله انتحاری اخیر داعش/طالبان به تظاهرکنندگان جنبش روشنایی، اهل بامیان و اکثرا هزاره‌ای، را نباید به صورت مجرد و تصادفی جدا از کشتار‌های هزاره ستیزانه در سه دهه اخیر دید، بلکه باید منطق درونی این جنایت را در روابط حاکم سیاسی و اجتماعی در افغانستان جست.»
نویسنده: ویلیام بلوم| «لطفا یک بار دیگر به من بگو… راستی جنگ افغانستان برسر چیست؟» نویسنده متن خود را با این پرسش آغاز می کند. ویلیام بلوم نویسنده و پژوهشگر امریکایی که چند سالی در جوانی برای وزارت امور خارجه‌ی امریکا کار می‌کرد. در ۱۹۶۷ در اعتراض به آن‌چه امریکا در ویتنام می‌کرد این وزارتخانه را ترک کرد. از آن تاریخ تا امروز، بلوم به صورت یک روزنامه‌نگار آزاد فعالیت می‌کند. بلوم مؤلف کتاب‌های متعددی درباره‌ی سیاست جهانی است. ترجمه‌ی زیر فصلی ازکتاب «دموکراسی، مرگبارترین صادرات امریکا» است که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده است.
مطلب پیش رو، متن سخنرانی یوسف اباذری در همایش عدالت از نگاهی دیگر است که در خردادماه ۱۳۸۶ برگزار گردید. وی برای صحبت از مساله‌ی عدالت، وضعیت مهاجران افغان در ایران را دستمایه سخنرانی خود قرار داده است؛ مهاجرانی که نسل نخست آنها در روزهایی سخت به بازسازی ایران پس از جنگ یاری رساندند و نسل دوم و سوم آنها در کنار ما چشم به جهان گشوده و رشد کرده‌اند، اما کماکان با مصائبی دردناک دست و پنجه نرم می‌کنند.
