صغرا اولین کودکش را در شکم داشت که همسرش به بیرون از کشور رفت. خروج همسر صغرا از افغانستان، آغاز بدبختی‌های او بود. او سه سال در خانه پدرش بود. صغرا می‌گوید که همسر او و خانواده‌اش وی را هیچ‌گونه حمایتی نکرده و به کودکش نیز هزینه و مصرف زندگی را نداده است.
خوابگاه‌های دخترانه در کابل در حالی بسته شده که دختران مجرد برای پیدا کردن خانه کرایه‌ای با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو هستند. صاحبان خانه با دختران مجرد قرارداد کرایه اتاق نمی‌بندند. زنان و دختران باید در زمان قرارداد یک مرد از خانواده‌یشان را به‌عنوان طرف قرارداد معرفی کنند. از سویی با به‌قدرت رسیدن طالبان، کرایه و هزینه‌ی غذا، آب و برق خوابگاه‌های خصوصی دخترانه از ۳ هزار و پنج‌صد به ۴ هزار و پنج‌صد تا ۵ هزار افزایش یافته است.
