موافقت دولت با انجام یک پروژه گردشگری توسط سرمایه‌گذار بخش خصوصی در آشوراده در چند ماه اخیر بسیار بحث برانگیز شده‌است. بسیاری از فعالان محیط زیست نسبت به تخریب تنها جزیره دریای خزر پس از اجرای این پروژه هشدار داده‌‌اند. در مقابل حامیان طرح و به خصوص سرمایه‌گذار آشوراده معتقدند این منطقه هم‌اکنون ارزش محیط‌زیستی ویژه‌ای ندارد و چنین پروژه‌ای در راستای احیای این جزیره است.
حمیدرضا میرزاده در این یادداشت به بررسی این موضوع می‌پردازد و راهکارهایی برای حفاظت از این جزیره ارائه می‌دهد.
«ما می‌خواستیم آنجا آباد شود، مثل کیش که آباد شد، اینجا هم آباد شود، من دنبال سود و پول که نیستم، همین الان آشوراده که پر از شغال و مار است و هیچ‌چیزی ندارد، قول می‌دهم اگر بدهند دست من، کاری می‌کنم که ظرف دوسال، سالانه ٥٠٠، ٦٠٠هزار مسافر را آنجا پذیرش کنم.» این را محمدرضا یزدان‌پناه می‌گوید. کسی که می‌خواهد در دست‌نخورده‌ترین جزیره ساحلی شمال ایران کسب و کار گردشگری راه بیندازد.
بالاخره آشوراده واگذار می‌شود. آب پاکی روی دستان طبیعت و حیات‌وحش ریخته شد. چندی پیش سرتیتر خبرگزاری‌های سراسر کشور به موضوع واگذاری تنها جزیره دریای‌خزر به مقاصد گردشگری اختصاص یافته بود. جزیره‌ای که در مرکز شبه‌جزیره میانکاله در شهرستان بندرترکمن، استان گلستان قرار دارد.
سرنوشت آشوراده تغییر می‌کند. جزیره آرام، بی‌سروصدا و کم‌حاشیه خزر روزهای شلوغ و پرحاشیه‌ای را در مقابل خود می‌بیند. دولتی‌ها برایش رویای تبدیل شدن به مرکز گردشگری را دیده‌اند. همان خوابی که در دولت گذشته برای تنها جزیره ایرانی خزر دیده شد و حالا قرار است در دولت فعلي تعبیر شود و دنیای آرام آشوراده را به شلوغي گره بزند. تنها جزیره ایرانی دریای خزر قرار است به مرکز گردشگری تبدیل شود و اقتصاد گلستان را متحول کند. تحولی که به گفته فعالان محیط‌زیست به معنای از دست رفتن طبیعت بکر آشوراده و خداحافظی با پرندگان مهاجری است که هر سال با آغاز فصل سرما، این جزیره را به‌عنوان پناهگاه انتخاب می‌کنند و آشوراده می‌شود خانه زمستانی‌شان.
