در لایحه بودجه ۱۴۰۰، در ظاهر، منابع اختصاص‌یافته به امور رفاه اجتماعی افزایش یافته است. اما، میکائیل عظیمی نشان می‌دهد که در عمل، عمده این منابع به اقلیتی برخوردارتر (کارمندان و بازنشستگان دولت و نیروهای مسلح) تعلق می‌گیرد.
در بسیاری از کشورها، بودجه‌های دولتی و سراسری معمولا ارجاع خاصی به مردان یا زنان ندارد، اما تاثیر این بودجه‌ها در زندگی زنان و مردان متفاوت است. وقتی بودجه‌بندی بدون توجه به جنسیت انجام می شود ممکن است خنثی و بی‌طرف به نظر بیاید، اما معمولا بر اساس درکی تبعیض آمیز و محدود از جنسیت است و در عمل به نابرابری جنسیتی دامن می‌زند.
اگر دولت هنگام تنظیم دخل و خرج به مشکلات زنان آگاه و حساس باشد، آنگاه سود پروژه‌های دولتی به تمام افراد جامعه می‌رسد.
حرف و حدیث‌ها درباره حقوق دریافتی نمایندگان مجلس همواره سوژه داغ رسانه‌ها بوده است. مرضیه امیری در این گزارش تحقیقی ابعاد مختلف این ماجرا را بررسی کرده است.
هرچند نباید وزن رویکرد اقتصاد سیاسی حاکم را در طراحی برنامه‌ها نادیده گرفت اما این پرسش مطرح است که در شرایط موجود چه ظرفیت‌ها و منابع بالقوه‌ای برای اجرای برنامه‌های حمایتی اجتماعی و محرک اقتصادی وجود دارد؟
رضا امیدی، گزارش‌های کوتاهی با عنوان «برش‌هایی از لایحه بودجه ۱۳۹۹» منتشر می‌کند. او در بخشی از این گزارش‌ها به چند مورد از کاهش اعتبارات بودجه آموزش مناطق محروم و دوزبانه کشور در بودجه ۹۹ پرداخته است
