موج جدید بیکاری پرستاران با قرارداد ۸۹ روزه
با وجود کمبود پرستار در کادر درمانی ۸ هزار پرستار با قرارداد ۸۹ روزه در مراکز درمانی دانشگاه‌های علوم پزشکی و تامین اجتماعی هستند که با فروکش کردن تب کرونا از کار بیکار می‌شوند.
روزنامه همشهری نوشته «با پایان یافتن پیک پنجم، داستان تمدید نکردن قراردادهای ۸۹ روزه با پرستاران تکرار شد و این‌بار قرعه به نام پرستاران تامین‌اجتماعی افتاد. به‌طوری‌که گفته می‌شود برای تعدادی از آنها نامه پایان همکاری داده شده و تعدادی هم در انتظار اتمام قراردادشان هستند تا مانند سال گذشته، نامه پایان همکاری با مراکز درمانی به آنها داده شود و دایره پرستاران بیکار بزرگ‌تر شود.»
شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار پیش‌تر قراردادهای ۸۹ روزه را «استثمار پرستاران» توصیف کرده و گفته بود «این پرستاران با قرارداد شرکتی، نه بیمه هستند، نه مرخصی دارند. آنها با کمترین حقوق، جذب شده‌اند. در این راستا حدود سه هزار پرستار را استخدام کردند که بعد از سه ماه نیز تقریبا همه را اخراج کردند.»
به گفته دبیرکل خانه پرستار ۱۲مدل استخدامی و قراردادی برای پرستاران وجود دارد که قراردادهای ۸۹ روزه، شرکتی ۶ ماهه، یکساله بخشی از آن است که بدترین نوع قراردادها، همین قراردادهای ۸۹ روزه است که پرستاران بنا به نیاز مالی ناچارند زیر بار آن بروند.
علی میرانی پرستاری که مجبور به امضا قرارداد ۸۹ روزه شده، گفته «هنوز تا پایان قراردادم وقت مانده اما مشخص نیست که اگر وضعیت مبتلایان به همین میزان باشد، باز هم با ما قرارداد بسته می‌شود یا خیر؟ فعالیت ما بستگی به تعداد کرونایی‌ها دارد، هروقت تعدادشان بالا رفت، ما کار می‌کنیم و هر وقت تعدادشان کم شد، از کار بی‌کارمان می‌کنند.»
عباس عبادی معاون پرستاری وزارت بهداشت نیز کمبود پرستار را تایید کرده و گفته «اکنون ۱۴۵ هزار پرستار، تکنسین اتاق عمل و هوشبری زیر مجموعه وزارت بهداشت هستند که برای رسیدن به وضعیت مطلوب باید همین تعداد پرستار جذب شوند. با جذب سالانه حداقل ۱۰ هزار پرستار در ۱۴ سال آینده می‌توانیم به وضعیت مطلوب پرستاری در کشور برسیم.»
با این که خود مسئولان بر کمبود پرستار تاکید می‌کنند اما اراده‌ای برای استخدام آنها وجود ندارد. شرایط دشوار پرستاران در حدی است که در چند ماه گذشته چندین پرستار خودکشی کردند و همچنین بیش از ۵۰ درصد کادر پرستاری ایران دچار اختلالات روانی هستند.
پرستاران و کادر درمان در ایران با همه‌گیری کرونا با فشار مضاعف کاری رودررو شدند که در این روند سیاست‌های ناکارآمد در زمینه مهار کرونا، از جمله تاخیر طولانی در واردات واکسن، بی‌تاثیر نبوده است. پرستاران همچنین در فروردین امسال کارزاری با عنوان خون‌نامه پرستاران امضا کردند که در آن از مسئولان خواسته‌اند تا به وعده‌های خود در رابطه با پرستاران عمل کنند.همچنین عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری در مورد افزایش مهاجرت پرستاران در ایام کرونا خبر داد.