کمبود ۱۰۰ هزار پرستار در مراکز درمانی کشور
فشار کاری ناشی از کمبود ۱۰۰ هزار نیروی پرستاری در مراکز درمانی کشور، جان پرستاران را تهدید میکند و عزمی برای استخدام پرستار توسط مسئولان مربوطه وجود ندارد.
بنابر گزارش ایلنا، هرچند وزارت بهداشت در یکسال گذشته و پس از پاندمی کرونا با پیگیریهای سازمان نظام پرستاری مجوز استخدام حدود ۵۲ هزار پرستار را صادر کرده است، اما بر اساس آمارهای موجود تاکنون حدود ۱۳ هزار پرستار بهطور قطعی استخدام و جذب شدهاند. وضعیت حدود ۳۵ هزار پرستار دیگر هنوز مشخص نشده و درگیر فرآیندهای استخدامی و اداری هستند.
در همین رابطه محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری معتقد است که همه دستگاههای مسئول دولتی از جمله وزارت بهداشت، سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور استخدامی کمبود حداقل ۱۰۰ هزار پرستار را قبول دارند اما انگیزهای برای جذب نیروی پرستاری جدید در میان آنها وجود ندارد. آخرین فرآیند استخدامی وزارت بهداشت در بهمن ماه سال گذشته طی شد اما هنوز ۳۵ هزار نفر از پرستاران بلاتکلیف هستند.
بر اساس استاندارد وزارت بهداشت، به ازای هر تخت باید به طور متوسط ۲/۵ کادر پرستاری وجود داشته باشد که از این تعداد ۲ نفر پرستار و مابقی کمکبهیار هستند. میان وضع موجود و استاندارد فاصله زیادی وجود دارد؛ به گفته فعالان صنفی این گروه شغلی، نسبت پرستارهای موجود به تخت در سال ۹۹ حدود ۰/۷ بوده است.
دبیرکل خانه پرستار میگوید جذب نیرو انسانی از سال ۹۲ تا ۹۶ بسیار ناچیز بوده و کمتر از ۵ هزار نفر وارد سیستم درمان شدهاند. همچنین در سالهای ۹۷ تا به امروز فقط حدود ۲۰ هزار پرستار استخدام شدهاند. جذب ۲۵ هزار پرستار در طول ۸ سال گذشته به هیچ وجه مناسب و منطبق بر نیاز سیستم درمانی نیست. به گفته محمد شریفیمقدم «تمام مشکلات ناشی از استخدام نشدن پرستاران ریشه در تعارض منافع دارد. اولویت دولت پرستار نیست، سیستم پزشکسالار به دنبال این است که از بیماری مردم پول به جیب بزند».
عدم استخدام نیروهای پرستار در شرایطی است که دو پرستار تهران در مهرماه خودکشی کردند. یکی از این پرستاران در خانه و دیگری در پارک لاله به زندگی خود پایان داد و در شهریور نیز رییس انجمن روانشناسی تربیتی از آمار ۲۷/۵۶ درصدی پرستاران ملایری که افکار خودکشی دارند، خبر داده بود. همچنین در زمستان سال گذشته دو نفر از پرستاران مراکز بیمارستانی تهران و رشت بدون هیچگونه سابقه بیماری بر اثر ایست قلبی و در حین شیفت کاری جان خود را ازدست دادند.
دبیرکل خانه پرستار در این ارتباط گفته بود «پرستاران حتی پیش از شیوع کرونا نیز به اختلالات روانی از جمله اضطراب و افسردگی مبتلا بودند و بعید نیست که در دوره کرونا برخی از اعضای کادر پرستاری به دلیل تشدید اختلالات روانی دست به خودکشی زده باشند. آخرین پژوهش جامع کشوری که درباره وضعیت سلامت روان پرستاران انجام شده، مربوط به هشت سال پیش است که البته نتایج این پژوهش غیرقابل انتشار توصیف شده است. این پژوهش نشان میداد اوضاع شیوع اختلالات روانی در میان بعضی پرستاران به گونهای است که اساسا نمیتوان مسئولیت بیماران را به آنها واگذار کرد».
شریفی مقدم همچنین خبر داده بود که بیش از ۵۰ درصد کادر پرستاری ایران دچار اختلالات روانی هستند و دچار بودن زنان پرستار به اختلالات روانی بیشتر از مردان است، زیرا نزدیک به ۸۰ درصد از کادر پرستاری را زنان تشکیل میدهند.