خوابگاه‌های دخترانه در کابل در حالی بسته شده که دختران مجرد برای پیدا کردن خانه کرایه‌ای با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو هستند. صاحبان خانه با دختران مجرد قرارداد کرایه اتاق نمی‌بندند. زنان و دختران باید در زمان قرارداد یک مرد از خانواده‌یشان را به‌عنوان طرف قرارداد معرفی کنند. از سویی با به‌قدرت رسیدن طالبان، کرایه و هزینه‌ی غذا، آب و برق خوابگاه‌های خصوصی دخترانه از ۳ هزار و پنج‌صد به ۴ هزار و پنج‌صد تا ۵ هزار افزایش یافته است.
تعقیب ردِ پول در اتاق‌های زایمان، اوضاع را با بحرانی جدید روبه‌رو می‌کند. در زایشگاه‌ها با وجود اینکه ماماها علاوه بر انجام زایمان طبیعی، طیف متنوعی از خدمات را در بخش‌های دولتی ارائه می‌دهند اما با وجود بخش‌نامه‌ای مبنی بر اختصاص‌یافتن ۱۵ الی ۲۰ درصد از تعرفه زایمان به ماما در زمان وزیر وقت دولت هشتم و سپس افزایش به ۳۰ درصد در زمان طرح تحول سلامت، چنین تعرفه‌ای به ماماها در بیمارستان‌های دولتی اختصاص داده نمی‌شود.
مهم‌ترین هدف از تاسیس حرفه‌های پزشکی و دندانپزشکی تامین «دسترسی همگانی و عادلانه به خدمات درمانی» است. بدیهی‌ست اگر زمانی معلوم شود این حرفه‌ها نمی‌توانند به اهداف اولیه تاسیس خود دست یابند، بازنگری در ساختار این حرفه‌ها یا تربیت گونه دیگری از درمانگران ضروریست.
در زمان بحران مالی آرژانتین در سال ۲۰۰۱ که منجر به بیکاری و بی‌خانمانی هزاران هزار شهروند شد، کارگران، بسیاری از کارخانجات ورشکسته را بازگشایی کردند. با تشکیل کمیته‌های محلات، ساکنین شرکت‌های تعاونی، نانوایی و درمانگاه‌ها برپا کردند. این نوع ابتکارات نه تنها آنها را از فقر و گرسنگی نجات داد، بلکه قدرت نوینی به آنها اعطا کرد.
