جامعه
ابراهیم توفيق و همكارانش، در كتاب برآمدن ژانر خلقيات ايرانی، به واسازی گفتارهاي رايجی میپردازند كه خواه افواهی، خواه عامهپسندانه و خواه در ردای پژوهشهای علمی میكوشند بگويند كه ما ايرانيان، چه خلق و خوهای - عموما- مذموم و ممدوحی داريم.
هفته گذشته تبلیغ نمایشگاهی با عنوان "پرنسسهای کوره" در گالری کاما منتشر شد. در توضیح این نمایشگاه آمده بود: "پرنسسهای کوره روایت دخترکانی است که در حومه تهران در کناره کورههای آجر پزی زندگی میکنند و با کمک علی صوفی در کادر عکسهایشان به پرنسسهایی مبدل شدهاند که آرزوی هر دختری است." روی پوستر هم تصویری از یکی از دختران با تاج و لباس قرار داشت و دستانی که در حال آماده کردند دختر بچه هستند و قرار بود عواید فروش آثار نمایشگاه صرف کمک به کودکان شود .
این روزها بحران با مرگ به ما هجوم آورده است. رخداد مرگ ازجمله رخدادهایی است که در خلال آن ارزشها، هنجارها و آداب اجتماعی حضوری پررنگ دارند و آیینهای اجتماعی با قدرت بسیار به نمایش درمیآیند. گرچه جامعۀ ما با مرگ و مردن بیگانه نیست. با این حال کرونا، به عنوان عامل بیماری و مرگ، از جهات بسیاری با عوامل دیگر متفاوت است و ضروری است که با دقت بیشتری به آن توجه شود.
طالعبینی، روانشناسی مثبتگرا، انواع کارگاههای خودشناسی که امروز از طریق صفحات اینستاگرامی پرفالوئر تبلیغ میشوند چند ویژگی مشترک دارند از جمله باور بر فرد و مسئولیت فردی و بدینترتیب ساختارهای مولد نابرابریهای اجتماعی را کنار میگذارند.
عمو خیاط برای کنشگران حوزه کودک کار نامی آشناست، موضوع آموزشی او ادبیات است، متن پیشرو مصاحبهای است با عمو خیاط در رابطه با سالها فعالیت او در حوزه کودکان کار.
آموزش در مناطق محروم پیش از شروع همهگیری نیز با بحرانهای جدی روبرو بوده است. اما حالا علاوه بر انتقاداتی که به برنامه «شاد» شده بود، به نظر میرسد که روشهای یادگیری غیرحضوری هم کارآمدی لازم را ندارند، این معضل به مراتب در مناطق محروم، و در پایههای ابتدایی تشدید شده است.