«محور توسعه جزیره هرمز، صنعت گردشگری است». گزاره‌ای که به کرات در پاسخ بسیاری از انتقادها به طرح‌های توسعه و پروژه‌های عمرانی جزیره هرمز به‌کار می‌رود. بدون مطرح شدن این پرسش مهم که توسعه به چه قیمتی؟
اینکه به خواسته فعالان حقوق زنان در طرح‌ها و پروژه‌های برنامه‌ریزی شهری توجه نشود، دور از انتظار نیست. اما این مقاله نشان می‌دهد که حتی وقتی دولت مرکزی در حوزه برنامه‌ریزی شهری قدم‌هایی ابتدایی در جهت ایجاد حساسیت جنسیتی برمی‌دارد، حرکتش با مقاومت برنامه‌ریزان مواجه می‌شود.
لایحه حمایت از زنان به تازگی تصویب شد اما با نام «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت». زهرا تیزرو در این گفتگو به برخی از نقدها به این لایحه پرداخته است.
در لایحه بودجه ۱۴۰۰، در ظاهر، منابع اختصاص‌یافته به امور رفاه اجتماعی افزایش یافته است. اما، میکائیل عظیمی نشان می‌دهد که در عمل، عمده این منابع به اقلیتی برخوردارتر (کارمندان و بازنشستگان دولت و نیروهای مسلح) تعلق می‌گیرد.
با رواج بیشتر بیکاری در دوران کرونا کارگران زیادی وجود دارند که با کمتر از ۱ سال سابقه کار به صورت غیر ارادی بیکار شده‌اند و می‌شوند، بسیاری با این توافقنامه بیمه بیکاری از شمول قانون کار مستثنی می‌شوند.
آیا برای پیش‌بردن هدف برابری جنسیتی در ساختار حکومت باید دنبال مکالمه و همکاری با سطوح بالای سیاسی بود یا بهتر است اول سراغ دولت محلی و اجرایی رفت که مستقیما با مردم در ارتباط است؟
