آموزش آنلاین؛ تلاش برای آموزش دخترانی که از رفتن به مکتب از سوی طالبان منع شده‌اند
طرح آموزش آنلاین در حالی مطرح می‌شود که جمعی از فعالان در عرصه‌ی آموزش و پرورش در یک اعلامیه جمعی خواهان بازگشایی مکاتب بروی دختران در افغانستان شدند. آنان تاکید کرده بودند که گروه طالبان باید هرچه زودتر مکاتب را بروی دانش‌آموزان دختر بازگشایی نموده و به حقوق کودکان احترام بگذارند.
پس از ۴۰روز از بسته شدن درهای مکتب به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان؛ برخی از زنان در تلاش برای برگزاری صنف‌های آموزشی آنلاین برای ادامه‌ی تحصیل دخترانی هستند که از رفتن به مکتب از سوی گروه طالبان منع شده‌اند.
شکردخت جعفری، فزیکدان پزشکی و برنده‌ی جایزه« مرکز فناوری ساری» یک ماه پس از سقوط دولت افغانستان به‌دست طالبان و بسته‌ماندن مکتب‌های دخترانه در صفحه فیسبوک‌اش از تلاش‌ها برای ایجاد طرح یک مکتب آنلاین برای دختران بالاتر از صنف هفتم که تاکنون اجازه رفتن به مکتب را ندارند خبر داده بود.
خانم جعفری به رسانه‌ی رخشانه گفت: «جمعی از تحصیل‌کردگان افغانستان در خارج از کشور با همکاری با شماری از تحصیل‌کردگان درداخل کشور، در تلاش ساخت و طرح‌ریزی یک مکتب آنلاین برای دختران در افغانستان هستند».
خانم جعفری می‌گوید که این موضوع فقط در حد طرح‌ریزی پیشرفته و تاکنون هیچ اقدام عملی برای ثبت‌نام دانش‌آموزان یا شروع درس‌ها نداشته‌اند؛ اما در تلاش‌اند که در شروع برای صد تن از دانش‌آموز دختر که صنف دوازدهم بودند و با آمدن طالبان از مکتب رفتن باز مانده‌اند بودجه و مدرک معتبر پیدا کنند و این برنامه را عملی نمایند.
خانم جعفری تصریح می‌کند که برای شروع حتا اگر یک دختر را تحت پوشش قرار بدهند، کم کم امید درس خواندن را در دل دیگر دختران زنده خواهند کرد و این بسیار کمک‌کننده و سازنده خواهد بود.
خانم جعفری نبود مدرک معتبر بعد از ختم دوره آموزشی و بودجه کافی برای ادامه این طرح را از مشکلات اساسی فراروی آغاز این طرح خوانده می‌گوید:«تلاش‌ها برای حل این مشکلات ادامه دارد، با یک نماینده پارلمان انگلیس صحبت شده تا از وزیر معارف این کشور برای دریافت یک مدرک معتبر برای این طرح آموزشی تقاضای همکاری نماید.»
این زن فزیکدان به این باور است که آموزش بدون اهدای مدرک معتبر کافی نیست و انگیزه‌ی کافی برای درس خواندن به دانش‌آموزان نمی‌دهد و در صورت وجود انگیزه، دانش‌آموزان آینده روشنی پیش روی‌شان نمی‌بینند، به دانش‌آموزان باید مدرک معتبر داده شود یا حداقل راهی نشان داده شود که بعد از پیمودن آن این اشتراک کننده‌ها بتوانند مدرک معتبر کسب نمایند.
خانم جعفری افزود:«بسیاری از آموزگاران به صورت رضاکارانه علاقه‌مندی به همکاری نشان داده‌اند و برای همکاری درخواست داده‌اند؛ اما من فکر می‌کنم که ایجاد یک برنامه مطلقا به اساس کارهای رضاکارانه تعهد و مسئولیت زیادی برای ادامه کار نمی‌آورد.»
ساخت یک وب‌سایت و تهیه مواد درسی معیاری که دانش‌آموزان بتوانند از طریق آن با آموزگاران آموزش‌دهنده در این برنامه در صورت داشتن سوال ارتباط برقرار کنند و مواد درسی‌شان را از آن تهیه نمایند از موارد ذکر شده در این طرح هستند.
خانم جعفری افزود که در صورتی که دانش‌آموزان دسترسی به انترنیت نداشته باشند یا نتوانند مواد درسی‌شان را دانلود نمایند، آموزگاران به آن‌ها کمک خواهند کرد تا آن‌ها مواد درسی را توسط فلش یا سی دی دریافت کنند.
وی از ادامه‌ی این طرح در صورت باز شدن مکتب‌ها نیز اطمینان داده بیان کرد که در آن صورت تمرکز این برنامه به روی بالا بردن کیفیت درسی خواهد بود تا دانش‌آموزانی که در این برنامه اشتراک می‌کنند بتوانند در رقابت‌های بین المللی اشتراک کنند و بورسیه‌های بین المللی به دست آوردند.
خانم جعفری تاکید کرد که آن‌ها تلاش خواهند کرد تا به دانش‌آموزان این برنامه ارتقای ظرفیت دهند و دید آن‌ها را نسبت به تحصیل در کشورهای دیگر باز نمایند.
سحر کریمی، دانش‌آموخته‌ی طب دندان در هند نیز به علت بسته بودن مکاتب برنامه آموزش آنلاین را برای دخترانی که از مکتب رفتن منع شده‌اند راه‌اندازی کرده است.
خانم کریمی پس از قدرت‌گیری طالبان در کابل به فکر طرح برنامه آموزشی آنلاین برای دختران منع شده از رفتن به مکتب می‌شود. درس‌های این صنف‌های آموزشی آنلاین از تاریخ ۲۵میزان آغاز شده و ۱۲۰دانش‌آموز دختر در این برنامه اشتراک کرده‌اند.
خانم کریمی به رخشانه گفت:«۴۰تن استاد رضاکار در افغانستان و برخی از کشورهای دیگر هستند که در تدریس این برنامه همکاری می‌نمایند. این برنامه فعلا مضامین ساینسی و انگلیسی را برای دختران پیش می‌برد و در آینده‌ها نظر به تقاضای دانش‌جویان پسر برای آن‌هانیز ارایه خواهند کرد».
خانم کریمی می‌گوید که برخی از دانش‌آموزان با مشکلات مالی رو به‌رو هستند و قادر به پرداخت پول برای فعال کردن انترنیت نیستند؛ اما آنان در تلاش هستند از طریق نهادهای خیریه این مشکل را برای آن‌ها حل نماییم.
وی شرح داد که در هر صنف آموزشی پنج دانش‌آموز خواهد بود که توسط اسکایپ یا زوم در صنف‌ها اشتراک می‌کنند.
خانم کریمی که قبل از سقوط قندهار در آن ولایت کار و زندگی می‌کرده برنامه‌های آگاهی‌دهی در مورد عادت ماهوار، تحصیلات و اشتغال‌زایی را برای زنان ولایت قندهار به صورت رضاکارانه نیز اجرا کرده است.
این طرح در حالی مطرح می‌شود که دو روز قبل جمعی از فعالان در عرصه‌ی آموزش و پرورش در یک اعلامیه‌یی جمعی خواهان بازگشایی مکاتب بروی دختران در افغانستان شدند.
آنان تاکید کرده بودند که گروه طالبان باید هرچه زودتر مکاتب را بروی دانش‌آموزان دختر بازگشایی نموده و به حقوق کودکان احترام بگذارند.