دشواری‌های مضاعف ارتباطی برای ناشنوایان در دوران کرونا
در دوران همه‌گیری ویروس کرونا و لزوم استفاده از ماسک برای پیشگیری از شیوع بیماری، جامعه ناشنوای ایرانی بیش از پیش دچار مشکل ارتباطی است. در هفته‌های گذشته برخی ناشنوایان در شبکه‌های اجتماعی این مشکل را ابراز کرده‌اند.
من واقعاً دارم اذیت می‌شم.
از این‌که این ماسک، ارتباط من و با بقیه‌ی آدم‌ها مختل کرده. من کم‌شنوام و بیشتر وقتا لبخونی می‌کنم. pic.twitter.com/y7CfEv10CG— mahsa tahzibi (@mahsatahzibi) August 3, 2020
در ایران آموزش زبان اشاره و یادگیری مترجمی این زبان جدی گرفته نشده است. بدین‌ترتیب ارتباط میان ناشنوایان و جامعه شنوایان در بسیاری اوقات به لب‌خوانی وابسته است چراکه در مراکز مختلف و حتی برنامه‌های تلویزیون رسمی ایران عموما مترجم زبان اشاره وجود ندارد. در این میان استفاده از ماسک‌های شفاف که لب و دهان را قابل مشاهده می‌سازد می‌تواند کمک‌کننده باشد اما به نظر می‌رسد در ایران این گونه ماسک تولید یا فروخته نمی‌شود.
#ناشنوایان_ایران یکی از گروه‌هایی هستند که بیشترین آسیب را در کرونا دیده‌اند.نه کسی به فکر تولید ماسک شفاف و شیشه‌ای برای آنها بوده نه صدایشان به جایی رسیده.#ماسک،امکان گفتگو بر اساس #لب‌خوانی را از آنان گرفته و آنها را بیش از پیش از جامعه طرد کرده است۱/۲#صدای_ناشنوایان_باشیم pic.twitter.com/pcPBHo2r47
— pejman mousavi (@PejmanMousavi) August 14, 2020
از سوی دیگر بسیاری از مراکز درمانی افراد بدون ماسک را پذیرش نمی‌کنند و در نبود مترجم زبان اشاره در این مراکز ناشنوایان در صورت ابتلا به بیماری برای دسترسی به امکانات درمانی و بیان مشکلات خود مسائل مضاعفی دارند.
پیش از این ناشنوایان به عملکرد صدا و سیما در دوران قرنطیه کرونا اعتراض کرده بودند. برنامه‌های این رسانه برای ناشنوایان، از جمله کودکان ناشنوایی که خانه مانده‌اند خارج از دسترس است. دسترسی به اطلاعات و چرخش اخبار در دوران کرونا به همین‌ترتیب برای افراد دارای معلولیت مسئله‌ساز است. همچنین آموزش از راه دور در دوران کرونا نیز برای ناشنوایان دشواری دوچندانی داشته است.
گفته می‌شود ۵۲۰هزار ناشنوا و نیمه‌شنوا در ایران زندگی می‌کنند و سالانه حدود ۱۴۰۰ ناشنوای عمیق در کشور متولد می‌شود. ۷۸هزار و ۱۷۴ خانوار در کشور دارای عضو ناشنوا هستند. زبان اشاره راحت‌ترین شیوه ارتباطی برای ناشنوایان است، به همین دلیل ناشنوایانی که از پدر و مادر ناشنوا به دنیا میآیند یا خواهر و برادری ناشنوا دارند و به طور طبیعی زبان اشاره ایرانی را یاد می‌گیرند زندگی اجتماعی فعال‌تری دارند.