دلیل سوختن زاگرس دعوای چوپانان نبود
دلیل آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس دعوای دو چوپان نیست، بلکه سومدیریت مدیران سیاسی محیط‌زیست است. این را شیرین ابوالقاسمی مدیر یک پروژه بین‌المللی محیط‌زیستی در زاگرس می‌گوید؛ پروژه‌ای که به دلیل عدم تامین اعتبار حالا دو سالی می‌شود که تعطیل شده است.
این کارشناس محیط‌زیست در گفت‌وگو با اسکان‌نیوز به دلایل مختلفی که حاکی از سومدیریت سازمان‌های مسئول حفاظت از جنگل‌ها است اشاره کرده و می‌گوید: «در آتش‌سوزی‌های اخیر خشک شدن علوفه یک‌ساله را عامل آتش از بین رفتن جنگل‌های زاگرس عنوان می‌کنند و این مساله قابل قبول نیست، چراکه عامل اصلی خشک شدن جنگل‌های زاگرسی را باید در خشک شدن کارون از سرشاخه‌هایش جست جو کرد.»
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش هم اشاره به تاثیر منفی کاشت درختان میوه در زاگرس در آتش‌سوزی‌های اخیر کرده است: «وقتی در فاصله ۵۰ متری از رودخانه وزارت نیرو اجازه حفر چاه داده یا به پمپاژ آب برای اجرای طرح‌های انتقال آب مشغول است و بسیاری از سطح جنگل‌های بلوط را تبدیل به درختان میوه کند، آیا انتظاری غیر از خشک شدن جنگل‌ها می‌توان داشت؟ مگر امکان دارد در ارتفاع ۳ هزار ۸۰۰ متری درخت زردآلو کاشت؟»
ابوالقاسمی با انتقاد از وزارت کشاورزی درباره آپارتمان‌سازی در زمین‌های آن منطقه هم گفته که «هر ۲ هزار متر به ۲ هزار متر در مناطق زاگرسی به عشایر زمین تعلق گرفته تا در سرشاخه‌های رودخانه سیوند آپارتمان بسازند.»
بعد از آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس، تعلل در اطفای حریق هم منجر به هر چه بیشتر سوخته شدن جنگل‌ها شد. برخی معتقدند سیاست‌های محیط‌زیستی سال‌های اخیر در منطقه زاگرس منجر به از بین‌بردن مولفه‌های بومی و تاریخی و طبیعی سرزمین برای محوِ احساسِ تعلق به زمین چه در بُعد فکری و چه در بُعد مادی آن شده است.