گاومیش‌ها هم به آب تالاب شادگان لب نمی‌زنند
نماینده شادگان در مجلس گفته تالاب شادگان مساحتی حدود ۴۳۰ هزار هکتار دارد که در حال حاضر تنها ۱۰ هزار هکتار از آن باقی مانده و به حیات خود ادامه می‌دهد. اکنون هیچ آب شیرینی در تالاب شادگان وجود ندارد و همین مسأله موجب نابودی حیات گونه‌های گیاهی و جانوری این بخش از تالاب شده است.
به گفته مجید ناصری‌نژاد وضعیت این تالاب به گونه‌ای پیش رفته که گاومیش‌هایی که قبلا از آب تالاب می‌نوشیدند، دیگر از مصرف آب تالاب خودداری می‌کنند و مردم ناچار به خریداری آب شیرین برای مصرف گاومیش‌های خود می‌شوند.
او همچنین اضافه کرده بخش شیرین تالاب شادگان به علت قطع حق‌آبه تالاب و روان شدن پساب‌های نیشکر و زهاب‌های بالادستی تقریبا از بین رفته است. زهاب‌های نیشکر موجب شده است که گونه آبزی و مهاجم «تیلاپیا» که فاقد ارزش غذایی است، روز به روز تالاب شادگان را بیشتر به تسخیر خود در بیاورد و حیات آبزیان بومی تالاب را به خطر بیاندازد.
به گفته ناصری‌نژاد از سال ۹۰، ساخت یک کانال برای انتقال آب با دبی پنج مترمکعب از رودخانه کارون به تالاب شادگان کلید خورد که در حال حاضر ساخت این کانال به علت پرداخت‌نشدن اعتبارات متوقف شده است و حتی بخش‌هایی از کانال که ساخته شده بود، در حال تخریب است.
سازمان حافظت از محیط زیست سال گذشته با تبلیغات فراوان مدعی شده که تالاب شادگان به طور کامل آبگیری شده است. به علت خشکی رودخانه جراحی، آبی هم از ناحیه این رودخانه هم وارد تالاب شادگان نمی‌شود. راه نجات شادگان توزیع عادلانه آب و تحقق حق‌آبه تالاب است که این موضوع محقق نشده است و چهار شهر در مسیر رود جراحی، حقابه‌اش را می‌بلعند.
جدا از انتقاد به جای ایشان به تخریب محیط زیست، این جمله “که گونه آبزی و مهاجم «تیلاپیا» که فاقد ارزش غذایی است” یعنی ایشان متخصص امور غذایی هم شده اند؟
ما تیلاپیا خوردیم و هنوز هم میخوریم. در بازار هم فراوان است. چطور این مغز متفکر می گوید فاقد ارزش غذایی است؟