اسکی روی فقر
بهره‌بردار پیست دیزین اعلام کرده از هشتم فروردین سال آینده استفاده از این پیست برای اهالی خوزستان و سیستان و بلوچستان رایگان است. اما چنین طرح‌هایی چه نسبتی با وضعیت واقعی زندگی مردم خوزستان و سیستان و بلوچستان دارند؟ مردمی که از حداقل امکانات زندگی مانند آب و هوای سالم و شغل و مدرسه و بیمارستان محرومند.
قرار است بار بزرگی از دوش خوزستانی‌ها و سیستان و بلوچستانی‌ها برداشته شود؛ اهالی این استان‌ها از هشتم فروردین به بعد می‌توانند به صورت «کاملا رایگان» از امکانات پیست اسکی دیزین استفاده کنند.
این طرح را بهره‌بردار پیست اسکی دیزین ارائه کرده است؛ حمیدرضا تفته گفته در راستای «حمایت» از مردم دو استان خوزستان و سیستان‌وبلوچستان که نسبت به مردم تهران و شهرهای حوالی پایتخت از امکانات کمتری بهره‌مندند، تصمیم گرفته شده استفاده از امکانات گردشگری این پیست از هشتم فرودین سال آینده برای اهالی این دو استان رایگان باشد. مردم این دو استان البته باید با در دست داشتن کارت شناسایی معتبر که نشان‌دهنده وضعیت سکونت «این عزیزان» است به این پیست مراجعه کنند.
اما چنین طرح‌هایی چه نسبتی با وضعیت واقعی زندگی مردم خوزستان و سیستان و بلوچستان دارند؟ و آیا مردم این استان‌ها نیازمند چنین حمایت‌هاییند؟ آمارهای ارائه شده نشان می‌دهد بیش از ۷۰ درصد مردم سیستان و بلوچستان در فقر شدید به سر می‌برند، یک هفتم کودکان بازمانده از تحصیل در این استان زندگی می‌کنند که تنها یک سی و پنجم جمعیت کشور را در خود جای داده است، طوفان شن و سیل و خشکسالی روز به روز ادامه حیات در این استان مرزی را دشوارتر می‌کند، بیش از هزار روستای سیستان و بلوچستان در تامین آب آشامیدنی با مشکل مواجهند، هزاران نفر از اهالی این استان فاقد شناسنامه‌اند، صیادان برای لقمه‌ای نان باید به دل آب‌هایی بزنند که از یک طرف کشتی‌های غول پیکر چینی با ابزارهای پیشرفته مشغول صیادی در آبهای ایرانند و از سوی دیگر دزدان دریایی به انتظارشان نشسته‌اند.
خوزستان که در طول هشت سال جنگ با عراق با لطمات سنگینی مواجه شد، در دولت‌های پس از جنگ شعار «توسعه» را از دولت‌های مختلف شنید. اما اجرای این سیاست‌های به اصطلاح «توسعه محور» پس از ۲۷ سال کار را به جایی رسانده که نفس کشیدن هم برای مردم ثروتمندترین استان ایران دشوار شده است.
خوزستان فارغ از منابع نفت و گاز و صنایع فولاد و پتروشیمی، یکی از پرآب‌ترین استان‌های ایران به شمار می آید، دارای زمین‌های حاصلخیز کشاورزی، جزو برترین تولیدکنندگان مواد غذایی در کشور و.. است. با وجود برخورداری از این مواهب طبیعی، سیاست‌های دولت‌های مختلف پس از جنگ در بخش صنعت، آب، کشاورزی و… اکنون خوزستان را درصدر لیست مهاجرت در کشور قرار داده است؛ البته نه به عنوان مقصد، بلکه جایی که مردم از زندگی در آن گریزانند؛ بنابر نظرسنجی شهرداری اهواز در بهار امسال، حدود ۹۷ درصد مردم خوزستان در صورت فراهم بودن امکانات تمایل به مهاجرت از این استان دارند.
اجرای طرح‌های انتقال آب به استان‌های اصفهان، کرمان، یزد و دیگر مناطق فلات مرکزی ایران، ساخت سدهای فراوان به اسم «توسعه» و «سازندگی» بدون توجه به تبعات هولناک زیست محیطی، گسترش صنایع آلاینده بدون توجه به استانداردهای زیست محیطی، خشک کردن تالاب‌ها و هورها برای استخراج نفت و.. امروز حیات در این استان را با خطر جدی مواجه کرده است. همین چند وقت پیش بود که مدیرکل حفاظت محیط زیست خوزستان اعلام کرد، عوارض آلایندگی سالانه نفت که باید به این استان پرداخت شود تنها برای سال ۹۰ حدود هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان است که پرداخت نمی‌شود. خوزستان در حالی تامین‌کننده بخش عمده منابع مالی کشور از طریق فروش محصولات نفت و گاز است که هنوز ۳۸۰ هزار هکتار از زمین‌های آن آلوده به مین‌های برجای مانده از دوران جنگ است.
ریزگردها و طوفان‌های گرد و خاک در حالی به بخش ثابت زندگی مردم خوزستان تبدیل شده که بودجه مقابله با آن، گاهی از سوی مجلس و گاهی از سوی دولت حذف می‌شود. دولتی که مدیر سازمان حفاظت از محیط زیستش از غیرقانونی بودن طرح‌های انتقال آب سخن سر می‌دهد و رئیسش در سفر به استان‌های مرکزی ایران کلنگ چنین طرح‌هایی را با افتخار بر زمین می‌کوبد. آنهم در شرایطی که برخی متخصصان هشدار داده‌اند «خوزستان ممکن است به وضعیت شاخ آفریقا دچار شود».
امروز مدیر پیست اسکی دیزین قصد کرده از مردم این استان‌ها حمایت کند، آنهم با رایگان اعلام کردن حضور در این مکان تفریحی، البته لازم است در ابتدا با در دست داشتن مدارک هویتی اثبات کنید اهل خوزستان یا سیستان و بلوچستان هستید؛ مرور بخش کوچکی از مشکلات هر روزه مردم این استان‌ها، نشان می‌دهد چنین طرح‌هایی تا چه اندازه عوام فریبانه و گمراه کننده‌اند.