کمبود پرسنل و نیروهای این نهاد از اصلی‌ترین مشکلاتی است که مانع رسیدگی سریع به درخواست‌های مددجویی می‌شود. نمود بیرونی این مسأله برای برخی مراجعه‌کنندگان به اورژانس اجتماعی شاید این باشد که اورژانس می‌خواهد تماس‌گیرندگان را به نوعی منصرف یا به عبارت عامیانه دست‌به‌سر کند.
این یادداشت تلاشی است برای آغاز گفتگو درباره اینکه آیا تغییر مسیر سازمان‌های غیر دولتی کودکان در نهایت در احقاق حقوق آنان مفید واقع شده است؟
