درحال‌حاضر تمام کشورها می‌خواهند اقدامی مثبت به نفع محیط زیست جهان انجام دهند؛ اما ایالات متحده یک‌تنه کمر به تخریب همه چیز بسته است. البته این رویکرد تخریبی، رویکرد شخص ترامپ نیست؛ بلکه تمام حزب جمهوری‌خواه این راه را در پیش گرفته است.
گرم‌شدن زمین با یورشی ویرانگر پیش می‌آید و هر هفته که می‌گذرد، ۲۲ مایل مربع دیگر از یخ‌های شمالگان ناپدید می‌شوند. کربن و متان قلمرو فیزیکی فتح می‌کنند، وحشت و ویرانی خلق می‌کنند، کشته و زخمی بر جای می‌گذارند و حتی دولت‌ها را در عمل بی‌اثر می‌سازند. مقابله با روند گرم‌شدن زمین به یک بسیج جهانی نیازمند است.
پس از توافق‌نامه‌ای که اخیرا در همایش تغییرات جوی پاریس به دست آمد، دو مسیر در آینده ایران متصور است؛ اجرایی شدن توافق‌نامه که به معنای اعمال تغییرات رادیکال در اقتصاد و شیوه‌های تولید و مصرف کشور خواهد بود، یا عدم التزام به آن که در آینده‌ای نه چندان دور منجر به غیرقابل‌سکونت شدن بخش‌های وسیعی از کشور خواهد شد. رامین مسلمیان در این یادداشت این دو سناریوی احتمالی را بررسی می‌کند.
