سینمای تارکوفسکی و فونتریه در مواجهه با افسردگی و فاجعه دو راه متفاوت را پیش میگیرند؛ سینمای تارکوفسکی سینمای نجات است و سینمای فونتریه سینمای حقیقت.
در مطالعه فاجعه باید نشان داد جنسیت و فاجعه کجاها باهم پیوند متقابل دارند. انواع آسیبپذیری جنسیتی در فاجعه، تاثیر روابط جنسیتی بر شیوههای برنامهریزی مربوط به مدیریت فاجعه، و تغییرات درازمدت روابط جنسیتی پس از فاجعه میتوانند دریچههای خوبی برای فهم جنسیتی از فاجعه باشند.
دولت اسلامی امکان نوعی متفاوت از گردشگری را فراهم کرده است. گردشگری تلخ اختراع داعش نبوده اما آنها توانستهاند در ابعادی تازهای آن را به مخاطبانشان ارائه کنند؛ لذت مواجهه با امری مرموز. این یادداشت به این بخش از جذابیتهای داعش میپردازد. کششی سحرانگیز که افرادی را برای دیدن و برخی دیگر را برای ماندن به سرزمینهای تحت کنترل دولت اسلامی رهسپار میکند
آیا فجایعی که امروز در غزه در حال اتفاق افتادن است، با زبان قابل توصیف است؟ آیا زبان ما توانایی بیان خشونت، جنایت، کشتار، مرگ و هرآنچه که امروز در غزه اتفاق می افتد را دارد؟ آیا ما نمی خواهیم از غزه چیزی بگوییم یا محدودیت زبان به ما اجازه نمی دهد از غزه چیزی بگوییم؟ سکوتِ زبان در برابر فاجعه، یعنی زبان ناتوان تر از آن است که از فاجعه چیزی بگوید، اما در مقابل چه طور رسانه ها توانایی صحبت کردن از فاجعه را دارند؟
