زنان و کودکان مهاجر افغانستانی در برنامه‌های وزارت بهداشت جایی ندارند و پاسخی به نیازهایشان داده نمی‌شود؛ آنها عملا از خدمات سلامت محروم و به حال خود رها شده‌اند.
مطلبِ زیر نوشته‌ی پَت توماس1 روزنامه‌نگار و نویسنده‌‌ی چندین کتاب در حوزه‌ی بارداری و زایمان است. او معتقد است که «در نظامِ پزشکیِ امروز، حتی در جوامع پیشرفته مانند انگلستان، زنان به مثابه بیمار و نه کسی که به زودی مادر می‌شود معاینه، ارزیابی و درمان می‌شوند؛ بنابراین تعجبی ندارد که از زایمانِ طبیعی وحشت کنند.» او این پرسش را مطرح می‌کند که آیا فرایندِ بارداری و زایمان به کسب و کاری شدیداً پزشکی‌شده تبدیل نشده است؟
