هفتاد سالگی رُمان «۱۹۸۴»: چرا هنوز هم کتاب پیش‌گویانه اورول را می‌خوانیم

آرشیو یادداشت‌ها با برچسب

رمان

تعداد مطالب: 13

هفتاد سالگی رُمان «۱۹۸۴»: چرا هنوز هم کتاب پیش‌گویانه اورول را می‌خوانیم

هفتاد سالگی رُمان «۱۹۸۴»: چرا هنوز هم کتاب پیش‌گویانه اورول را می‌خوانیم

۲ تیر ۱۳۹۸ اسلایدر جامعهمنبع: نیویورکرزمان مطالعه: 4 دقیقه

کتاب «۱۹۸۴» نوشته جرج اورول که هفتاد سال پیش در چنین روزی (هشتم ژوئن) منتشر شد، به‌عنوان اثری حاوی پیش‌گویی سیاسیْ به موفقیتی چشمگیر دست یافت.
فقدان بازتاب طبقات اجتماعی در «رمان فارسی»

فقدان بازتاب طبقات اجتماعی در «رمان فارسی»

۶ دی ۱۳۹۷ زیراسلایدر فرهنگمنبع: مجله نبشتزمان مطالعه: 10 دقیقه

چرا در «رمان فارسی» حرفه‌ها و طبقه‌های اجتماعی بسیاری بازتاب داده نشده‌اند؟ ما سال‌هاست که به شغل‌های محدودی برای قهرمانان‌مان فکر می‌کنیم: عموما یا نویسنده‌اند و یا شغل‌شان در یکی از حوزه های مربوط قرار می گیرد. از زنان خانه‌دار، معلمان و دانشجویان در آستانهٔ فروپاشی زیاد نوشته‌ایم ولی مثلا یک آتش‌نشان، ویزیتور محصولات آرایشی بهداشتی و یک کارگزار بورس در کتاب‌های ما به ندرت جایی پیدا می‌کنند. با این‌حال، مسئله عدم گستردگی مشاغل قهرمانان «رمان فارسی» پیش‌نیازی دارد که نباید از آن غافل شد.
علائم سجاوندی در رمان‌

علائم سجاوندی در رمان‌

۲۲ شهریور ۱۳۹۷ اسلایدر ترجمه فرهنگمنبع: میدانزمان مطالعه: 3 دقیقه

با فکر کردن به رمان‌، روزنامه و وبلاگ‌، این کلمات است که در ذهن ما تداعی می‌شوند و اغلب نشانه‌های کوچکی که در میان این کلمات قرار گرفته‌اند را نادیده می‌گیریم: علائم سجاوندی. اما سوال اینجاست که چطور میتوان آنقدر بی‌رحم بود که چنین بخش مهم و اساسی نوشتار را نادیده گرفت؟
کمونِ خانه‌به‌دوشان

کمونِ خانه‌به‌دوشان

۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ فرهنگمنبع: روزنامه شرقزمان مطالعه: 9 دقیقه

آن‏چه در فرهنگ جوانان دهه‏ چهل، پنجاه و شصت در آمریکا و روی‏‌آوری آن‏ها به جاده‏‌ها مشهود است، بیش از هرچیز یادآور «نظریه‏ سیاسیی خروج» پائولو ویرنو است، جایی‏ که در آن، او به دنبال خلق و بسط فضایی عمومی خارج از حیطه‏ مناسبات کاپیتالیستی است؛ فضایی دائم در حال گذر با زیستی «جیوه»ای که هیچگاه خصلتی ثابت و پایدار به ‏خود نمی‌‏گیرد.
حقیقت، قرارداد، رئالیسم

حقیقت، قرارداد، رئالیسم

۲۸ آذر ۱۳۹۵ فرهنگمنبع: مجله انگارزمان مطالعه: 15 دقیقه

دو بیانیه متأخر درباره رئالیسم ادبی در زیر آمده است، بیانیه‌هایی که دقیقاً نمونه نوعی زمانه خودند و به ظرافت خصوصیات آن دوره را بازتاب می‌دهند، آن‌قدر معیار و به هنجارند که یک رمان‌نویس رئالیست حتماً به خود می‌بالید اگر می‌توانست آن‌ها را از عرصه تخیل به شکل نوشته واقعی درآورد.