این مقاله عزم آن دارد که خوانشی سیاسی از رمان «بار هستی» میلان کوندرا به دست دهد؛ تا نشان دهد نویسنده‌ای که دغدغۀ آزادی دارد چطور می‌نویسد و در سطحی بالاتر، روایت در یک رمانِ مدرن (غیرکلاسیک) چه کارکرد سیاسی‌ای دارد.
امروز ۲۵ ژانویه زادروز آدلین ویرجینیا استفان وولف است. وولف از اعضای اصلی حلقه بلومزبری بوده و امروزه از او به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان ادبیات مدرن یاد می‌شود.
چرا باید دنیایی را بپرورانیم که در آن هر چیزی می‌تواند رخ بدهد؟ آیا این دنیا مانند دنیایی نیست که در آن هیچ چیز اهمیتی ندارد؟ چرا که تنها قانون حاکم بر آن خیال نویسنده است؟ تا کجا می‌توانیم ناباوری‌مان را تعلیق کنیم؟
چرا تصویر فضایی‌های حشره‌طور در ادبیات و سینما این‌اندازه مقبول افتاده؟ شاید علت ترس روزافزون ما از حشرات یک‌نوع اعتراف است. اعتراف به گناه حشره‌شدن. چون با پیشرفت زندگی شهری از همیشه بیشتر حشره شده‌ایم و در واقع حشرات تصویر واقع‌نمای خود ما شده‌اند.
متن پیش‌رو یادداشتی است که ایتالو کالوینو، نویسنده‌ی ایتالیایی تبار، در یادمان مرگ رولان بارت، نویسنده و فیلسوف فرانسوی نوشته است. در این متن، کالوینو خاطره‌ی خواندنِ کتاب بارت؛ «اتاق روشن» را با واقعه‌ی مرگ این نویسنده درهم می‌تند.
