باز هم مهاجران افغانستانی در جاده‌های ایران کشته‌شدند
واژگونی یک دستگاه پژو حامل مهاجران افغان در مسیر خاش–ایرانشهر باعث کشته شدن ۸ مهاجر و مجروح شدن ۱۶ نفر از آنها شد.
مدیر مرکز فوریت‌های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ضمن اعلام این خبر گفته «در این حادثه خودرو پژو ۴۰۵ که حامل ۲۴ تبعه غیرمجاز بوده به علت سرعت بالا خودرو واژگون شده که هشت نفر از سرنشینان آن در دم جان خود را از دست دادند.»
خردادماه سال پیش نیز یک دستگاه خودروی پژو ۴۰۵ حامل مهاجران افغان در کمربندی شهر یزد آتش گرفت و چند سرنشین آن در آتش سوختند. در آن زمان معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار یزد شلیک پلیس به ماشین را تایید کرد و گفته بود «یکی از خودروهای متواری، با وجود اخطارهای مکرر قانونی و شلیک هوایی، به حرکت خود ادامه داد و در نهایت، لاستیک این خودرو هدف تیر اخطار قرار گرفت.»
به نظر می‌رسد خبرگزاری‌ها و مسئولان با اشاره به «غیرقانونی» بودن ورود مهاجران سعی در ناچیز شمردن و یا غیرقابل‌اجتناب پنداشتن مرگ‌های این چنینی دارند.
خردادماه سال گذشته اخباری در فضای مجازی منتشر شد که خبر از شکنجه و غرق‌شدن تعدادی از اتباع افغانستانی در رودخانه مرزی هریرود توسط نیروهای مرزبانی می‌داد. البته مدیر کل امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت کشور این ادعا را رد کرد.
چند ماه پیش نیز بر اثر برخورد خودرو پاسگاه انتظامی بهرمان نوق با خودرو حامل اتباع افغانستانی در محور رفسنجان–نوق یک نفر کشته و ۶ نفر زخمی شدند.
با سلطه دوباره طالبان بر افغانستان موج جدید مهاجرت از این کشور شکل گرفته است. در مرداد ماه، مدیرکل امور مرزی وزارت کشور از ابلاغ دستور‌العملی به استان‌های خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و خراسان رضوی خبر داد که براساس آن در صورت حضور اتباع افغانستان در مرزها، آنها به کشور خود بازگردانده خواهند شد. خبری که بعدتر تکذیب شد.
با سخت‌گیری‌های بیشتر برای پذیرش مهاجران افغانستانی در ایران آنها مجبور به ورود به ایران از مسیرهای خطرناک‌تر هستند. مهاجران افغانستانی، حتی آنهایی که با مدارک قانونی در ایران زندگی می‌کنند، از بسیاری از حقوق اولیه، مانند آموزش رایگان، بازکردن حساب بانکی، خدمات بهداشتی و درمانی، و حق انتخاب شغل و محل سکونت برخوردار نیستند. مهاجران اغلب دارای شغل‌های فصلی، کارگری و روزمزد بدون رعایت حقوق کار هستند و بسیاری از مهاجران بعد از گذشت چند دهه زندگی در ایران فاقد مدارک رسمی هستند و حتی پس از دهه‌ها زندگی در ایران امکان شهروند رسمی شدن برای آنها وجود ندارد.