زمزمه‌های قوانین محدودکننده برای اشتغال زنان
انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده دولت گفته «از آنجا که زنان مسئولیت‌های متعددی بر عهده دارند در صدد برآمدیم تا دورکاری زنان پس از فروکش کردن کرونا نیز تداوم یابد، زیرا به زنان ظلم می‌شود که وقتی فرزند آن‌ها در خانه است مجبور باشند در بیرون خانه، کار کنند.»
همچنین معاون امور زنان و خانواده دولت با بازدید از کلانتری مشهد که۹۰ درصد از کارکنان آن را زنان تشکیل می‌دهند، گفته «ساختار حضور و فعالیت زنان در کلانتری‌ها نیازمند بازنگری است تا بین حضور آنان در محل کار با انجام وظایف همسری و مادری‌شان در خانه هماهنگی لازم ایجاد شود.»
ابراهیم رئیسی هم چند روز پیش در مخالفت با شب‌کاری زنان گفته بود: «اینکه چند شیفت کار در کارخانه بگذاریم، برای خانمی که می‌خواهد مادر و همسر باشد و در ساعت شبانه در کارخانه بماند، این قابل‌قبول نیست به هیچ عنوان نباید منزلت بانوان مخدوش شود.»
ابتدای ماه جاری بود که انسیه خزغلی خبر داد بحث دورکاری زنان با توجه به نیاز فرزندان زیر شش سال و مقطع ابتدایی به در کنار مادر بودن و با توجه به تعطیلی مهدهای کودک، ادامه پیدا میکند.
تاکید مقام‌های رسمی به دورکاری زنان در حالی است که نماینده ولی فقیه در خوزستان چندی پیش گفته بود «یکی از عوامل کاهش فرزندآوری در کشور، اشتغال زنان است زیرا فکر می‌کنند فرزندآوری مزاحم کارشان است که باید برای این موضوع فکری شود.»
با این حال آمارهای رسمی نشان می‌دهد که در دوران شیوع کرونا، زنان بیش از مردان، شغل خود را از دست داده‌اند. طبق داده‌های مرکز آمار ایران طی یک سال اخیر، یک میلیون و ۱۰ هزار و ۴۷۰ نفر از بازار کار خارج شده‌اند که سیصدوچهل و هفت هزار و ۶۱۸ نفر آن‌ها مرد و ششصدوشصت و دو هزارو ۸۵۲ نفر آن، زن هستند.
سهم اشتغال زنان در بازار کارِ رسمی به مراتب بسیار کمتر از مردان است. در عوض زنان به عنوان نیروی کار ارزان‌قیمت، سهم بیشتری از اشتغال غیررسمی دارند.
در چنین شرایطی طرح اعمال قوانین دورکاری به طور مجزا برای زنان می‌تواند تبعاتی را به این بخش از نیروی کار وارد کند؛ از جمله اینکه کارفرمایان تمایل چندانی به استخدام زنان نداشته باشند یا به بهانه دورکاری اجبارشده از سوی دولت، از پرداخت دستمزد متناسب، بیمه و انعقاد قرارداد سرباز بزنند.
گفتنی است در سال‌های اخیر زنان به نسبت مردان بیشتر توانسته‌اند کرسی‌های بیشتری در تحصیلات دانشگاهی کسب کنند اما در حوزه استخدام و کسب شغل همچنان مردان اولویت قرار دارند و سهم زنان از کل اشتغال ایران کمتر از ۲۰ درصد است و حال که تصمیم‌گیران در تلاش هستند ساختار حضور زنان در محل کار را تغییر دهند، این فرضیه مطرح است که آیا دولت با طرح قوانین دورکاری مجزا برای زنان، به دنبال کاهش هر چه بیشتر سهم زنان از اشتغال و محیط کار است؟
چرا استدلال چرت می کنید. کسی زنان را مجبور به دورکاری نکرده…اعلام شده در صورت درخواست مادران با آن موافقت کنند. خیالتان راحت مدیران ما اصلا اجازه دورکاری نمی دهند و ما باید پا به پای یک مرد در اجتماع کار کنیم بعد هم در خانه به وظایف مادری و خانه داری بپردازیم و در این میان جان به جان آفرین تسلیم کنیم برای اینکه خود را مانندیک مرد در اجتماع مطرح کنیم..این چه تفکر غلطی است
اتفاقا زرنگ آن زنی است که در خانه با آرامش زندگی میکند و شوهرش باید بیرون کار کند و خرج او را بدهد