skip to Main Content
چه کسی درباره «شاد» راست می‌گوید؟
جامعه کیوسک

اختلاف ۵۰درصدی آمار دولت و مجلس

چه کسی درباره «شاد» راست می‌گوید؟

یک نماینده مجلس آمار دسترسی دانش‌آموزان کشور به نرم‌افزار «شاد» را ۳۰ درصد اعلام کرده است. فاطمه ذوالقدر که به نظر می‌رسد سال تحصیلی جاری را ازدست‌رفته فرض کرده در نطق میان‌دستور خود از دولت خواسته فکری به حال سال آینده دانش‌آموزان کند، چرا که «پیش‌بینی‌های موجود» نشان می‌دهند کرونا «سال تحصیلی آینده را هم تحت تاثیر قرار دهد».

دولت هم گویا روایت دیگری از آمار دسترسی به نرم‌افزار «شاد» دارد، چرا که سرپرست مرکز برنامه‌ریزی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش معتقد است «۸۰ تا ۸۵ درصد دانش‌آموزان می‌توانند از شاد استفاده کنند». او در گفت‌وگو با اقتصاد‌آنلاین درباره دسترسی دانش‌آموزان مناطق محروم به گوشی هوشمند و اینرنت هم گفته «در حال بررسی هستیم تا دانش‌آموزانی که ابزار لازم برای دسترسی ندارند، راهکار کمکی برای آنها لحاظ شود از جمله اینکه راهبران آموزشی به درب خانه مراجعه و آموزش‌ها را ارائه  دهند یا از طریق برنامه‌های تلویزیونی آموزش‌ها را دریافت کنند»؛ باید پرسید اگر راهکار آموزش از راه‌دور برای جلوگیری از شیوع کرونا در نظر گرفته شده، مراجعه حضوری «راهبران آموزشی» دیگر چه صیغه‌ای است؟ از سویی دیگر باید پرسید ایده آموزش‌و‌پرورش درباره فرآیند آموزش چیست که فکر می‌کند یک معلم از داخل تلویزیون می‌تواند نقشی را بر عهده بگیرد که یک معلم در تعامل دوطرفه و چندطرفه با دانش‌آموزانش بر عهده می‌گیرد.

به نظر می‌رسد آموزش‌وپرورش بیش از آنکه نگران دسترسی همگان به آموزش باشد، نگران تعامل آزادانه و خودجوش معلمان و دانش‌آموزان و خانواده‌ها با یکدیگر است. سرپرست مرکز برنامه‌ریزی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش درباره دلیل این مداخله وزارتخانه گفته «پراکنده کار کردن معلمان باعث می‌شد نظارتی نداشته باشیم که آیا برنامه درسی اصلی و اهداف آن اجرا می‌شود. بر همین اساس به یک برنامه متمرکز نیاز داشتیم تا امکان نظارت بر فرایند کار و محتوای ارائه شده وجود داشته باشد».

همچنین بخوانید:  40 سال پیش، جنگ ویتنام به روایت دوربین

پیش از مطرح شدن ماجرای نرم‌افزار «شاد» ایده‌هایی برای جمع‌آوری و انتشار آزاد و رایگان کلاس‌های خود‌جوش اینترنتی معلمان سراسر کشور مطرح شده بود، اما تا الان خبری از اجرای این ایده‌ نشده است. اگرچه این وظیفه دولت است که زیرساخت و امکان برقراری عدالت آموزشی را فراهم کند، اما وقتی آقابالاسرها بیشتر مانع انجام امور هستند تا «راهبر»، مردمان باید فکر چاره‌ای کنند و قدرتشان را برای باهم سامان دادن به زندگی بیشتر کنند.

This Post Has 0 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
🌗