مناطق آزاد اقتصادی به اردوگاه کار اجباری تبدیل شده‌اند
یک فعال کارگری با توصیف شرایط کار در مناطق آزاد اقتصادی به «اردوگاه کار اجباری» گفته کارگران در این مناطق در بدترین شکل ممکن و بیرون از چتر حمایتی قانون کار، مشغول به کارند.
به گفته ناصر آقاجری خارج شدن از شمول قانون کار و قانون اساسی، موهبتی برای سرمایه‌داری دلالی و مصیبتی بزرگ برای کارگرانی است که در مناطق آزاد و در شرکت‌های پروژه‌ای مشغول به کارند.
او اضافه کرده ساعات کار بدون استثا با ساعات عبور ومرور از خوابگاه‌ها تا محل کار، حداقل روزانه ۱۲ است که با زمان اضافه‌کاری‌های اجباری، ساعت کار روزانه تا ۱۶ ساعت و بیشتر هم ادامه می‌یابد. ضمن اینکه کارگران ۲۴ ساعته در اختیار کارگاه و کارفرما هستند و در خوابگاه‌هایی زندگی می‌کنند که از حداقل‌های یک زندگی برخوردار نیست.
به گفته این فعال کارگری قراردادهای کار در این مناطق یا سفید امضا است یا قراردادهایی است که در آن کارگر تعهد می‌دهد که حق مطالبه عیدی، پاداش، سنوات و بازنشستگی را ندارد؛ درضمن هیچ نسخه ای از قرارداد را هم در اختیار کارگر قرارنمی‌دهند.
پارسال مجلس با لایحه توسعه مناطق آزاد و ویژه اقتصادی موافقت کرد. همان زمان حقوقدانان و فعالان کارگری هشدار دادند قصد دولت و مجلس از گسترش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی انحلال غیررسمی قانون کار و فرار از الزامات قانونی مندرج در این قانون است.