skip to Main Content
۶۰ درصد از جمعیت قطر در «کمپ‌های کارگری» زندگی می‌کنند
TO GO WITH STORY Asiad organisers shrug off early complaints (FILES) This file photo dated 04 May 2006 shows a worker cutting the grass at the stadium of Doha's Qatar Sports club, one of the venues of the December Asian Games. Rattled by criticism, organisers 08 November, 2006 played down warnings of shortages of beds, flights, food and strained medical facilities during the Asian Games next month, insisting it was "not the reality". AFP PHOTO / FILES / KARIM JAAFAR / AFP PHOTO / AFP FILES / KARIM JAAFAR
جامعه پیشنهاد میدان کیوسک

۶۰ درصد از جمعیت قطر در «کمپ‌های کارگری» زندگی می‌کنند

آمارها نشان می‌دهد تا ماه آوریل سال ۲۰۱۵ تقریبا ۶۰ درصد از جمعیت ۲/۴ میلیون نفری قطر در آنچه دولت قطر «کمپ‌های کارگری» می‌نامد، زندگی می‌کرده‌اند. آمارهای وزارت آمار و برنامه‌ریزی توسعه قطر حاکی از آنست که از ۱/۴ میلیون نفری که در این شرایط به سر می‌برند، ۱/۳۴ میلیون نفر مرد هستند. از آوریل سال ۲۰۱۵ تاکنون، جمعیت این کشور به بیش از ۲/۵ میلیون نفر رسیده است.

محل سکونت کارگران مهاجری که در پروژه‌های زیرساختیِ پرشمار قطر مشغول کار هستند، همواره مساله‌ای مورد مناقشه بوده است. قطر که میزبانی جام‌جهانی فوتبال ۲۰۲۲ را بر عهده دارد، بارها از جانب گروه‌های حقوق بشری از جمله سازمان دیده‌بان حقوق بشر به دلیل «محل سکونت محقر و کثیفی» که برای نیروی کار مهاجر در نظر گرفته، محکوم شده است. طبق آخرین اخبار، در روز ۲ ژوئن در اثر آتش سوزی در یک کمپ مسکونی کارگری در جنوب غربی قطر ۱۱ نفر کشته و ۱۲ نفر زخمی شدند. این کمپ محل سکونت کارگرانی بود که بر روی یک پروژه توریستی کار می‌کردند. تخمین زده شده که تا زمان آغاز مسابقات جام‌جهانی، حدود ۴ هزار کارگر در روند آماده‌سازی زیرساخت‌های این کشور کشته خواهند شد.

قطر در پاسخ به انتقادات دست به ساخت یک «شهرک کارگری» در جنوب دوحه زده است که ۸۲۵ میلیون دلار هزینه داشته و شامل مراکز خرید، سینما و استادیوم کریکت نیز می‌شود. این مجموعه، برای ۷۰ هزار کارگر خارجی جا دارد و یکی از هفت «شهرک کارگری» در قطر است که جمعا ۲۶۰ هزار کارگر را در خود جای داده‌اند. جمعیت کشور ثروتمند قطر در طول سه دهه اخیر رو به افزایش گذاشته است، چرا که این کشور دست به وارد کردن جمعیت عظیمی از نیروی کار مهاجر زده تا زیرساخت‌هایش را توسعه دهد. در سال ۱۹۸۶، تنها ۳۷۳ هزار نفر در این امیرنشین زندگی می‌کردند.

همچنین بخوانید:  سردشت باید زنده شود
This Post Has 0 Comments

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
🌗