در نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر، مکان برای تبلیغات در طول سال‌ها معنادار شده است. ظهور یک‌باره آثار هنری روی آنها به دلیل ارتباط برقرار‌نکردن با کنشگرها بی‌معنا یا دست‌کم کم‌معنا می‌نماید، چراکه در آن عمل فضایی نمی‌شود.
وب سایت «هایپراَلِرژیک» که تمرکز ویژه‌ای بر مسائل روز دنیای هنر دارد، به‌تازگی ستونی با گرایش هنر خیابانی منتشر می‌کند. «جرم‌های هنری» عنوان این ستون است و به مفهوم ضدفرهنگ هنر خیابانی می‌پردازد. هنرمندان خیابانی که با گرایش شدید وندالیسم به آثار موزه‌ها، دیوارِ پاسگاه پلیس و یا باغ سلطنتی هجوم می‌برند؛ در برنامه‌ریزی‌ها و نظم سیستماتیک اشکالی به وجود می‌آورند و هنرمند با مسئله بازداشت، زندان یا ضرب‌و‌شتم باید به فکر ادامه پیاده‌کردن تفکر وندال خودش در جایی دیگر و به شکلی دیگر باشد. هر کنش هنرمندی که بدون هیچ گرایش مشخصی یک اثر هنری را می‌دزدد و یا نظم عمومی را خدشه‌دار می‌کند، نمی‌تواند دال بر هنر خیابانی یا چیزی شبیه به آن باشد. این فرد به دادگاه فراخوانده و محکوم می‌شود؛ با توجه به محکومیت قضایی هنرمند و پی‌گیری او در اجرای ایده پس از محکومیت می‌توان از این‌گونه کنش‌های هنرمندان خیابانی که دوست ندارند با این برچسب شناخته شوند، دفاع کرد.
نویسنده ستون جرم‌های هنری «بنجامین ساتن» اهل بروکلین و فعال در زمینه‌های خبرنگاری هنری، تهیه‌کنندگی و مقاله‌نویسی است. همچنین تهیه‌کنندگی نمایشگاه‌های جداگانه‌ای را در طول چند سال بر عهده داشته که از جمله می‌توان به فیلد پروجکت، اسپرینگ بریک آرت شو، گوآنوس لافت و دیگر اکسپوهای هنری اشاره کرد.
کیفیت نه چندان خوب بعضی از تصاویر استفاده‌شده به ویژگی این پروژه‌ها برمی‌گردد که سبب شده از دوربین‌های مداربسته و یا با دوربین‌های موبایلی گرفته شود.
