همین حالا سیستم درمانی کشور فروریخته است، مسئولین هم به این موضوع آگاه هستند اما حرفی برای گفتن ندارند. وقتی مریض را محوطه بیمارستان درمان کنید یعنی سیستم درمانی فروریخته است. مریض‌هایی با میزان اکسیژن ۵۰ درصد در بخش بستری شده‌اند و آنجا فقط صبر می‌کنند تا مریض فوت کند.
ایران تنها کشوری نیست که سیاست «مصونیت جمعی» را دنبال می‌کند؛ چرا کشورهایی مانند بریتانیا، هلند و حتی سوئد هم این استراتژی خطرناک را اتخاذ کرده‌اند؟
این روزها خیلی‌ها حرف از صاف کردن منحنی بیماری همه‌گیر کرونا می‌زنند، نمودار نشان می‌دهند و اعداد مختلف را سند ادعای درستی راهکارهایشان برای کنترل کرونا می‌دانند. اما اشکال این عددها و منحنی‌ها کجاست؟
