استان کوهپایهای کهگیلویهوبویراحمد با میانگین بارندگی سالانه ٦٠٠ تا ٨٠٠ میلیمتر پس از استان گیلان، دومین استان پربارش کشور است. علاوهبر این طبق اعلام وزارت نیرو سالانه بیش از ١١ میلیارد مترمکعب آب که حدود ١٠ درصد آبشیرین کشور را شامل میشود در کهگیلویهوبویراحمد بهوجود میآید. اما تصاویر زنان و کودکان روستایی و محروم این استان که با بشکهها و مَشکها چشمانتظار رسیدن تانکرهای آب یا رسیدن نوبتشان در صف چشمهای کمرمق هستند، به یکی از نمادهای این استان تبدیل شده است. مشکلات و محرومیتهای کهگیلویهوبویراحمد پرآب با جمعیت اندک ٦٤٠هزارنفریاش، فقط در زمینه کمآبی و بیآبی نیست، این استان با وجود آنکه براساس آمارهای رسمی وزارت نفت تولیدکننده ١٧ درصد از نفت کشور است، در آمارهای رسمی کشوری در حوزه فقر و بیکاری نیز همیشه جزو سرآمدان است. استان کهگیلویهوبویراحمد همچنین یکی از پنجاستان اول ایران است که با بحران سوءتغذیه و ناامنی غذایی دستبهگریبان است.
زمین قادر به انطباق خود با نیازها و طمعکاریهای بشر نیست. رژیم غذایی حاکم باید تغییر کند، پیش از آنکه دیر شود.
شاید جنگ بیافرا به تاریخ پیوسته باشد، اما همین امروز جلوی چشم همه دنیا که به برکت تکنولوژی جدید هر ثانیه به اخبار تازه دسترسی دارد، در سوریه از گرسنگی به عنوان استراتژی جنگی استفاده میشود و شرق آفریقا که بدترین بحران غذایی بعد از جنگ جهانی دوم را تجربه میکند، در خطر قحطی است. نایجل واربرتون، فیلسوف بریتانیایی، در این یادداشت به پدیده گرسنگی پرداخته است.
همواره شایعاتی دربارهی سلامت مواد غذایی در سطح افکار عمومی مطرح می شود.سکوت دستگاههای مربوط در این زمینه نیز به شک و شبهه پیرامون این گزارهها دامن می زند. الگوی غذایی مردم دستخوش تغییر میشود و به همین واسطه خطرات بهداشتی و کمبود مواد لازم برای سلامت شهروندان کاهش مییابد. در این نوشته این موضع بررسی شده است.