برنامه آموزشی شاد طراحی شد تا در شرایط کرونایی معضل آموزش دانش‌آموزان در کنار حفظ سلامت آنان حل شود. اما شاد تا چه اندازه موفق عمل کرده و آیا شاد به تنهایی برای جایگزین کردن کلاس‌های درس کافی است؟
نبود آمار منسجم و یکدست و فقر اطلاعات قابل استناد باعث شده همچنان تلاش‌ها درباره کودکان بازمانده از تحصیل با تکیه بر شک و تردید و نداشتن نقشه راه همراه باشد.
