من ادعا نمیکنم که انقراض نتیجه‌ی غیرقابل اجتناب از پیشرفت تکنولوژی یا حتی محتملترین خروجی آن است. آنچه که من میگویم این است که روند رشد قدرت انسان همواره با آهنگ قدرتمندی ادامه داشته و به جایی رسیده است که ما به تهدیدی برای وجود خودمان تبدیل شدهایم.
در دوران شیوع کرونا، چشم‌انداز ما از آینده و نسبت‌مان با گذشته دگرگون شده است. در این میان، سینما گویی تصویری از پیش آماده برای این دوران ساخته بود. اما چشم‌انداز سینمایی چه تصویر و امکاناتی از گذشته و نیز آینده برای ما فراهم می‌سازد؟
اگر حکومت از آن مردم است چرا خود مردم حکمرانی نکنند؟ این متن ایده‌هایی درباره آینده پیش روی دموکراسی را بر اساس نظرات هلن لوندمور بررسی می‌کند.
این طوفان برآمده از ویروس کرونا خواهد گذشت. اما تصمیم‌های حال حاضر ما می‌تواند مسیر زندگیمان در سال‌های پیش رو را تغییر دهد.
هول‌و‌هراسی که این روزها در آن زندگی می‌کنیم، برای بسیاری از ما شاید در نوع خود جدید باشد. نگرانی و اضطراب روز به روز بیشتر می‌شود و مدام از خودمان می‌پرسیم چه زمانی اوضاع به حالت عادی برمی‌گردد؟
