در دوران شیوع کرونا، چشم‌انداز ما از آینده و نسبت‌مان با گذشته دگرگون شده است. در این میان، سینما گویی تصویری از پیش آماده برای این دوران ساخته بود. اما چشم‌انداز سینمایی چه تصویر و امکاناتی از گذشته و نیز آینده برای ما فراهم می‌سازد؟
جشنواره سینما حقیقت در سیزدهمین دوره خود طرحی برای خرید و فروش بلیط به راه انداخت. اما آیا درآمد حاصل از فروش بلیط‌ها به مستندسازان هم فایده‌ای می‌رساند؟
مساله از جایی شروع شد که رسانه‌ی سینما به ابزارِ بیانیِ جدی‌ای در دست دولت‌ها و قدرت‌ها بدل شد. در این میان گفتمانی سلطه‌جویانه شکل گرفت که صداهای مخالف را خفه می‌کرد تا امکان بازتاب و شنیده شدن پیدا نکنند و در پی آن تمرکزگرایی شکل گرفت که هر شکل مخالف و ناهمخوانی را به حاشیه می‌راند، لزوم خلق سینمای بدیل از آنجا حس می‌شود که باید این بخش محذوف، ابزار قدرتمند سینما را به دست بگیرد.
