کنشگرِ تنها با چه راهکارهایی می‌تواند بیشترین پیوند را با بدن‌های خاموش و نظاره‌گرِ اکنون، اما بیدار و کنشگرِ آینده ایجاد کند؟
شرایط کنونی خوزستان از سیاست‌هایی ریشه می‌گیرد که دهه‌ها در این استان اعمال شده است؛ از جنبه تخریب محیط‌زیست می‌توان به پروژه‌های سدسازی، انتقال آب، خشک کردن هور برای استخراج نفت و.. اشاره کرد که این سرزمین حاصلخیز را بایر کردند و خاک به آسمانش پاشیدند. این متن نگاهی انداخته به آنچه به اسم «توسعه» بر خوزستان رفته است.
در چند سال گذشته گروه‌های متعدد هیپ‌هاپی در کشور رشد کردند. گروه‌هایی که خیابانی‌بودن، چندرسانه‌ای‌بودن و انرژی زیاد از مشخصه‌هایشان است. آنها کار تیمی را بلدند و در واقع برخلاف رپ 10 سال گذشته که بیشتر در استودیو و فضاهای بسته بود، روح سال‌های اول هیپ هاپ را این بار پخته‌تر به خیابا‌‌ن‌های شهر برگردانده‌اند. در ادامه مصاحبه با یکی از این گروه‌ها یعنی کاکا را بخوانید.
گفتگویی درباره وضعیتی که شیوع ویروس کرونا بر تئاتر و جامعه هنرهای نمایشی حاکم کرده است؛ برای نگاه به وضعیت از منظر مشاهدات یک کارگردان.
شیوع ویروس کرونا در تمام زمینه‌ها قواعد بازی را بهم ریخت، از زندگی روزمره تا عالم هنر؛ در این گفتگو رضا سرور از تاثیر آن بر عالم تئاتر می‌گوید.
آیا طبیعی است که انسان‌ها یا به دلیل عدم توانایی در پیدا کردن شغل یا به دلیل زیاد کار کردن بمیرند؟ چه امکاناتی برای تغییر این وضعیت در شرایط فعلی وجود دارد؟
در نظام دادرسی ایران، رسیدگی به دعاوی كارگران در صلاحیت مراجع حل اختلاف است: هیات تشخیص و هیات حل اختلاف كار. این هیات‌ها به عنوان مراجع تظلم‌خواهی میلیون‌ها كارگر اهمیت بسیار بالایی دارند و هزاران هزار كارگر به صورت روزمره برای گرفتن حقشان به این هیات‌ها مراجعه می‌كنند.
هنرمندان معاصر به ویژه در عرصه تجسمی عموما درمورد آثار خود به گفتگوی مستقیم نمی‌نشینند و هر گفتگویی را به مواجهه مخاطب و اثر ارجاع می‌دهند. آیا آنها از سخن گفتن در مورد اثر خود هراس دارند و این گریز از گفتگو که منجر به شکل‌گیری هاله‌ی مبهمی پیرامون هنرمند و اثرش می‌شود چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
در تاریخ‌نگاری ایدئولوژی‌ها، قرن بیستم را بیش از هر چیز با یک رخداد شناسایی می‌کنند و آن ظهور و فروپاشی کمونیسم روسی است. اما در نیمه دوم این سده ایدئولوژی دیگری نیز رخ نمود و خاتمه منطقی خود را به نمایش گذاشت و آن چیزی نبود جز نئولیبرالیسم اتریشی-شیکاگویی.
سال‌هاست در بین تشکل‌های صنفی معلمان و راهروهای مجلس از «نظام رتبه‌بندی» صحبت می‌شود. نظام رتبه‌بندی قرار است به متناسب‌سازی نظام پرداخت براساس قابلیت‌ها، توانمندی‌ها و شایستگی‌ها بپردازد. مطالبات معلمان این است که در نظام پرداخت، شایستگی و قابلیت جای دستمزد براساس سنوات و سابقه صرف بنشیند و انواع فاصله‌های تبعیض‌آمیز مزدی بین فرهنگیان کاهش یابد.
