با مقایسه‌ی فضای قلعه‌ی حیوانات و ۱۹۸۴ و فضایی که نظریه‌پردازان سیاسی از یک جامعه‌ی «توتالیتر» ترسیم کرده‌اند، می‌توانیم بگوییم هدف جورج اورول بیش از آنکه صرفاً به‌تصویرکشیدنِ یک جامعه‌ی کمونیستی بوده باشد، به‌تصویرکشیدنِ یک جامعه‌ی توتالیتر بوده است.
هنگامی که افراد یا گروه‌های خاصی تحت ظلم قرار می‌گیرند، هنرمندان می‌توانند آثاری برای حمایت از آنان یا دفاع از حقوق‌شان خلق کنند. هنر ابزار بسیار موثری برای نگه‌داشتن برخی وقایع در حافظه تاریخی یک جامعه است.
