نمایش «مطرودان» یک پیرنگ دارد با شخصیت‌های متفاوت. یادداشت پیشِ‌رو روایتی‌ست از کودکان کار، معتادان و دستفروشان و برخورد قدرت با آنها. این نمایشی‌ست که گویا تمامی ندارد.
فقر دامن شاغلان را هم گرفته است. هر نان‌آور در سال ٨٤، ١٠میلیون‌و٨٠٠هزار تومان درآمد واقعی داشت و متوسط هزینه سرانه واقعی یعنی خرج یک نفر در سال ٥میلیون و٥٠٠هزار تومان بود. در سال ٩٤ هر نان‌آور به قیمت‌های ثابت همان سال ٨میلیون و٨٠٠هزار تومان درآمد دارد و متوسط هزینه سرانه واقعی به ٤میلیون و١٠٠هزار تومان رسید.
پیامدهای فساد در نظام سلامت مردم را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. غیر از پرداخت‌های غیررسمی (زیرمیزی) که در ایران شناخته شده است، نمونه دیگر فساد، پرداخت رشوه و حق حساب و فساد در تدارک دارو و سهامداری پزشکان در نظام سلامت است. بیمارستان‌های خصوصی هم به‌شدت غیرشفافند و هیچ اطلاعاتی نمی‌شود در آنها پیدا کرد.
٢٢ سال تعطیلی و سکوت انجمن کتابداران بزرگترین ضربه را به کتابداری ایران زد. کتابداری سنتی نمی‌تواند در برابر مدرنیته روی پای خودش بایستد و کتابداری مدرن هم نمی‌تواند بدون ریشه‌هایش رشد کند.
سال ٧٤ بیمه ملوان‌ها طبق تفاهمنامه‌ای اجباری شد. ملوان‌ها در بهترین حالت ماهی ٢٣ روز بیمه می‌شوند. سه درصد سهم کارفرما از بیمه بیکاری ملوان‌ها وصول نمی‌شود و آنها خدمات بیمه بیکاری نمی‌گیرند.
صندوق بیمه‌ای کشور ٤٣درصد از افراد ٦٥سال به بالا را در قالب افراد بیمه‌شده یا تبعه آنها پوشش می‌دهد ٢٣ کشور دنیا پس از تجربه صندوق‌های بازنشستگی خصوصی، دوباره به صندوق‌های عمومی رو آوردند.
کودکان افغانستانی که برای کار به ایران می‌آیند نه مدرک شناسایی دارند و نه قرارداد و بیمه. آنها به علت کار زیاد مشکل ستون فقرات پیدا می‌کنند، به علت سیلی‌خوردن از کارفرما ناشنوا می‌شوند، برخی آزار جنسی می‌بینند و به علت دوری از خانواده لطمه‌های روحی می‌خورند.
بعد از خصوصی یا پولی‌شدن بسیاری از امکانات در دانشگاه‌ها حالا بحث خصوصی‌شدن خوابگاه‌ها به میان آمده است. مسئولان دانشگاه‌ها به معترضان به وضع خوابگاه‌ها می‌گویند «چاره کار این است که یک پیمانکار خصوصی خوابگاه را مدیریت کند» اما این موضوع هزینه خوابگاه‌ها را چندبرابر خواهد کرد.
توران میرهادی از آن دست انسان‌هایی است که بدون سر و صدا و با جدیت کار خود را انجام داده‌‌اند. شاید فقط پایه‌گذاری و راه‌اندازی شورای کتاب کودک برای این‌که نسلی را مدیون او سازد، کافی باشد. برای کسی که این روزها در بستر بیماری است.
چهل روز از حادثه سقوط اتوبوس سربازان در نی‌ریز گذشت. سربازانی که برای گذراندن مرخصی خود به شهرستان‌های عازم شده بودند ولی هیچ‌وقت به مقصد نرسیدند. حادثه دردناکی در ادامه حوادث پر تعداد جاده‌ای در ایران که این بار به دلیل حضور این سربازان و حواشی پیش آمده، مورد توجه قرار گرفت و به همان سرعت هم فراموش شد.
