پذیرش باخت برای ترامپ امری ناممکن است، چه مرگ براثر کووید 19 باشد چه شکستش در انتخابات.
جودیت باتلر در این یادداشت کوتاه می‌کوشد به اختصار درباره عشق و تعهد از منظر نظریه «اجراگری» سخن بگوید.
چندی پیش شهردار سابق تهران به قتل همسرش با شلیک گلوله اعتراف کرد. اتفاق هنوز تازه است و ابهام‌ها بسیار. مسئله اما بر سر کشتن زنان است، مسئله‌ای که خاصِ ایران نیست؛ کشتن زنان مسئله‌ای جهانی است.
جودیت باتلر در بخش سوم سخنرانی‌اش در مراسم دریافت جایزه آدورنو توضیح می‌دهد که چگونه زیستن یک زندگی وابسته به محیط اطراف است و چگونه چنین زندگی‌ای بی مقاومت ناممکن است
در بخش دوم سخنرانی، باتلر پرسش زندگی خوب را تا بن بست اخلاقی آن دنبال می‌کند (این زندگی هم به من تعلق دارد هم ندارد)؛ تا جایی که با نظم سیاسی موجود در تضاد قرار می‌گیرد، و نشان می‌دهد که حتی «بی‌ثباتی» در مقام اشکال مختلف «زیست‌ناپذیری» نمی‌تواند پرسش از زندگی نیک را محو کند. این تناقض برای آرنت با دوگانه‌ی خصوصی / عمومی حل و فصل می‌شود، و در ادامه باتلر به مشکلات این دوگانه و نسبت آن با امکانِ سیاست (یا بهترین شکل زیستن) می‌پردازد.
آدم چطور می‌تواند زندگی خود را به درستی پیش ببرد، به گونه‌ای که بتوانیم بگوییم در جهانی که برای انبوهی از مردم محرومیتِ ساختاری و نظام‌مند به همراه دارد، ما به نیکی زیسته‌ایم. این سوالی است که جودیت باتلر در سخنرانی خود هنگام دریافت جایزه آدورنو به پیش می‌کشد و تلاش می‌کند پاسخ دهد.
