رقیه ذاکری زنی از اهالی شهرستان میناب است که به واسطه فعالیت‌هایش برای ایجاد اشتغال در استان هرمزگان، شهرت دارد. او از تجربیاتش در زمینه سازمان‌دهی دستفروشان در بازار میناب می‌گوید.
خشونت اقتصادی نهفته در پس خشونت‌های کلامی و جسمی، تجربه مشترک زنان دستفروش نه فقط در ایران، بلکه حتی در نقاطی است که قانون از آنها حمایت می‌کند.
پیش از عید جنجالی به پا شد که دستفروشان، مغازه‌داران، شهرداری و نیروی انتظامی را درگیر کرد. بعد از تعطیلات نوروز قالیباف مسائل را حل‌شده اعلام کرد. اما در رسانه‌ها و نقل‌قول‌های مسئولان همچنان شاهد همان رویکردهایی هستیم که هدفی جز حذف دستفروشان از سطح شهر ندارند.
مرکز پژوهش‌های مجلس‌شورای‌اسلامی در مهرماه ۹۳ مطالعه‌ای جامع در موضوع دستفروشان خیابانی با عنوان "بررسی نحوه‌ی برخورد عوامل شهرداری با سدمعبر و مشاغل دستفروشی (موضوع تبصره‌ی۱ ماده‌ی ۵۵ قانون شهرداری)" انجام داده‌است. بهانه‌ی این مطالعه، به قتل رسیدن دستفروشی در شرق تهران در درگیری با مأموران شهرداری است. در یادداشت پیش‌رو حمیده چگونیان مدعی می‌شود که رویکرد این مطالعه قدمی در راستای بهبود وضعیت و پذیرش دستفروشان خیابانی بوده و از نگرش حذفی دیگر نهادها از جمله ریاست جمهوری و مجلس متفاوت است.
خوشبختانه با واکنش‌های به‌موقع و گسترده‌ی مردمی و سپس موضع‌گیری دولت و نهایتاً ابراز انزجار اغلب صاحب‌منصبان کشور، پدیده‌ی تلخ اسیدپاشیِ زنجیره‌ای به زنان در اصفهان نه در این شهر ادامه‌دار شد و نه به سایر شهرهای کشور سرایت کرد. با اینهمه، شرایط ایجاب می‌کند که این پدیده در کلیت و فارغ از یک اتفاق خاص مورد بررسی قرار گیرد.
