۴۰ درصد از نخل‌های خوزستان از بین رفته‌اند
نایب‌رئیس اتاق بازرگانی اهواز خبر داده که ۴۰ درصد از نخل‌های خوزستان به علت کمبود آب از بین رفته‌اند.
سلطان حسینی امین به ایلنا گفته «کمبود آب باعث افزایش شوری آب شده و خرما هم طعم خوبی نمی‌گیرد، این موضوع از کیفیت محصول ما کم کرده، در بازار رقابت ضعیف می‌شویم و مشتری ضعیف سمت ما می‌آید. خرمای خوزستان به ۴۰ کشور صادر می‌شود، ۷۰ تا ۸۰ درصد از خرمای ایران مربوط به خوزستان است.»
او توضیح داده که مشکل کمبود آب از ابعاد مختلفی بر کشاورزی تاثیر گذاشته و با کمبود آب محصولاتی که صادراتی هستند ضعیف می‌شوند مثلا در مورد اصفهان، بسیاری از تُجاری که با این شهر تجارت می‌کردند، بعد از مشکلات آبی از این کار امتناع می‌کنند.
مشکلات جدی مدیریت آب و صحبت‌های عضو اتاق بازرگانی اهواز در حالی است که رییس سازمان جهاد کشاورزی خوزستان از کشاورزانی که امسال کشت پاییزی را در خوزستان شروع کرده‌اند، خواسته محصولات خود را بیمه کنند چرا که سال سختی به دلیل کمبود بارندگی پیش روست و احتمال بروز خسارت برای محصولات پاییزی همچون گندم بسیار زیاد است.
خدارحم امیری‌زاده گفته «برای جبران خسارت وارده به کشاورزان، هیچ راهی مطمئن‌تر از بیمه محصولات کشاورزی نیست. دولت ۵۵درصد حق بیمه را پرداخت می‌کند و تنها ۴۵درصد حق بیمه بر عهده کشاورز است.»
او گفته «دولت به دلیل مشکلات فراوان قادر نیست خسارت وارده به بخش کشاورزی را پرداخت کند از این رو بیمه محصولات کشاورزی به عنوان بخش ضروری و جدایی ناپذیر از کشاورزی تلقی شود.»
از طرفی رییس انجمن ملی خرما ماه گذشته تایید کرد که صادرات و کندن نخل از ایران به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس در شهرهای جنوبی کشور به‌ویژه بوشهر، صورت گرفته و هنوز هم ادامه دارد.
رشید فرخی گفته بود «اگر کندن نخل از ریشه و صادرات نخل‌ها با این ادعا که شوری آب در این منطقه بالا رفته است صورت می‌گیرد این وظیفه وزارت جهاد کشاورزی است که به میدان بیایید و برای رفع این مشکل اقدام کند.»
کشت پاییزه در خوزستان از مهم‌ترین کشت‌ها در این منطقه است و بر اساس اعلام سازمان جهاد کشاورزی خوزستان در سال زراعی جاری ۳۵۰هزار هکتار از اراضی کشاورزی به کشت گندم اختصاص یافته که نسبت به سال زراعی گذشته ۸۴هزار هکتار کاهش داشته. مسئولان بدون تغییر رویکرد کلان عامل چنین مشکلاتی از همچون شیوه مدیریت آب، سدسازی‌ها و پروژه‌های انتقال آب که عاملان اصلی در ایجاد بحران آبی هستند، کشاورزان را به بیمه محصولات تشویق می‌کنند.