با تجمع معدنچیان معترض کرمانی برخورد شد

منابع کارگری در کرمان خبر می‌دهند که صبح امروز دوشنبه ۱۲ مهرماه، در جریان ادامه اعتراض کارگران معادن زغال سنگ بخش خصوصی کرمان در سه راهی دشتخاک زرند، عوامل انتظامی با ماشین آب پاش به محل تجمع حمله کرده و تجمع‌کنندگان را پراکنده کرده‌اند. نمایندگان کارگران می‌گویند؛ در نتیجه این برخورد چند نفر از جمله یک زن و یک کودک (از خانواده‌های کارگران) دچار مصدومیت شده‌اند.

ده‌ها تن از کارگران شش معدن فعال بخش خصوصی در زرند کرمان از یک هفته پیش در اعتراض به دستمزد و مزایای پایین و اعمال تبعیض میان کارگران معادن بخش خصوصی و نیمه دولتی تجمع صنفی برگزار کرده‌اند. پابدانای جنوبی، چشمه پودنه، گله‌توت، سراپرده، معدنجو و باب شگون از جمله این معادن هستند که تعداد کل کارگران آن‌ها بین ۹۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر برآورد می‌شود. کارگران این معادن که اغلب دارای قرارداد‌های موقت یک ماهه یا سه ماهه (۸۹ روزه) هستند؛ خواستار همسان‌سازی حقوق و مزایا در ازای کار مشابه با کارگران معادن نیمه دولتی، پرداخت به موقع حق بیمه و اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در کارگاه‌های خود هستند.

کارگران می‌گویند از اواسط هفته گذشته اعتراضات صنفی خود را با برگزاری تجمعاتی آغاز کرده‌اند، اما وقتی پاسخ روشنی در خصوص پیگیری وضعیت خود از مسئولان دریافت نکردند، در سه‌راهی دشتخاک تجمعات خود را ادامه دادند، تا شاید به مطالبات آن‌ها رسیدگی شود. با وجود مسالمت آمیز بودن اعتراضات و شعار‌های سرداده شده توسط کارگران و حضور زنان و کودکان در کنار معترضان؛ صبح امروز ماموران یگان ویژه با استفاده از ماشین آب پاش تلاش کرده‌اند، معترضان را متفرق کنند. کارگران می‌گویند در جریان این برخورد، یک زن و یک کودک دچار مصدومیت شدند و به بیمارستان انتقال پیدا کرده‌اند.

یکی از کارگران می‌گوید: امروز تعداد بیشتری از کارگران به محل تجمع آمده بودند، اما نه شعار خارج از چارچوبی داده شد و نه اغتشاشی صورت گرفت. مثل روز‌های گذشته همراه با خانواده‌هایمان ایستاده بودیم تا مسئولین به وضعیتمان رسیدگی کنند و صدایمان را بشنوند. اما به یکباره با تجمع‌کنندگان برخورد شد. نمی‌دانیم کجای خواسته ما نابجاست که اینطور با ما برخورد می‌کنند.

با وجود این برخورد، تجمع و تحصن کارگران ادامه دارد و نمایندگان کارگران برای پیگیری مطالبات به استانداری کرمان مراجعه کرده‌اند.

کارگران می‌گویند، سالهاست در شرایط سخت معدن کار کرده‌اند، اما معادن بخش خصوصی با وجود سود بیشترِ ناشی از تولید چندبرابری؛ حقوق کمتری نسبت به سایر معادن (از جمله معادن مجاور که نیمه دولتی هستند) به کارگران پرداخت می‌کنند. سالهاست تداوم این وضعیت برای کارگران با وجود کار در شرایط ناایمن و عدم پرداخت به موقع بیمه به عنوان پشتوانه‌ای برای آینده خود و خانواده‌هایشان، دشوار شده است. کارگران می‌گویند در چنین شرایطی و در پی بی‌توجهی مقام‌های مسئول به وضعیت معادن بخش خصوصی، «چاره‌ای جز اعتراض ندارند.»

این در حالیست که در سال‌های گذشته، امنیتی کردن جریان مطالبه‌گری (همچون موارد مشابه)، به تاکتیکی از سوی کارفرمایان و مقامات شهری برای کنترل فضا‌های کار در معادن تبدیل شده است.