بیانیه مشترک شورای جهانی اتحادیه‌های کارگری
شورای جهانی اتحادیه‌های کارگری در یک بیانیه مشترک خواهان اقدامات فوری از سوی دولت‌ها و کارفرمایان برای حمایت از کارگران در بحران اقتصادی ناشی از اپیدمی ویروس کرونا شد. در این بیانیه به طور خاص بر لزوم حمایت از تمامی کارگران، اعم از رسمی و غیررسمی، و به ویژه کارگران مهاجر، نیمه‌وقت ، و مشاغل غیررسمی تاکید شده است.
به گفته این اتحادیه، کارگران و صاحبان مشاغل خُرد اولین کسانی هستند که از اثرات و مخاطرات ناشی از ویروس کرونا ضربه خواهند دید و به همین دلیل اقدامات دولت و کارفرمایان برای حمایت از آنها ضروری است. در غیر این صورت نتایج و تاثیرات بحران ناشی از این اپیدمی مابه‌ازای فاجعه‌باری در سراسر جهان خواهد داشت.
شورای جهانی اتحادیه‌های کارگری، که در حال حاضر ۲۰۰ میلیون کارگر را در سراسر جهان نمایندگی می‌کند، دولت‌ها را موظف می‌داند که:
– به سرعت مرخصی‌های استعلاجی را افزایش دهد. دستمزد و دیگر حقوق حمایتی بایستی برای تمام کارگران، از جمله کارگران مشاغل آزاد و غیررسمی، و خود کارفرمایان، فارغ از وضع قراردادشان فراهم و حفظ شود.
– بسته‌های تشویقی با بودجه دولتی برای حفظ مشاغل و اقتصاد، حمایت از دستمزدها و رفاه کارگران و مشاغل خرد و متوسط تهیه شود.
– با همکاری با موسسات چندملیتی به کشورهایی که در مقابله با معضلات ناشی از ویروس کرونا توانایی کمتری دارند یاری رسانده و اطمینان حاصل کنند که موسسات مالی این کشورها برای تامین نیازهای ملی و اقدامات لازم به منابع کافی دسترسی دارند.
مطالبات این اتحادیه از کارفرمایان شامل موارد زیر است:
– با اتحادیه‌های کارگری همکاری کرده تا بتوانند مخاطرات پیش روی سلامت، حقوق و رفاه کارگران را شناسایی و در محل کار به آنها رسیدگی کند.
– وظایف خود در رسیدگی و حمایت از تمام کارگرانشان را به رسمیت شناخته و اجرا کنند، و نیز قراردادهای خود با تامین‌کننده‌هایشان حفظ کنند و حقوق و رفاه کارگران در مواجهه با مخاطرات ویروس کووید ۱۹ را در اولویت قرار دهند.
– نمایندگان کارگران را در فرایند شناسایی، پیشگیری، و بهبود مخاطرات ویروس کووید ۱۹ دخیل کنند و به این ترتیب واکنش و اقدامات کارفرمایان و دولت را بهبود دهند.
– از اجرای صحیح و بدون استثنای حمایت‌های مراقبتی و سلامتی اطمینان حاصل کنند.
– از پرداخت کامل دستمزد برای تمامی کارگران به طرق مختلف و با چانه‌زنی‌های متقابل حمایت کنند.
– مرخصی با حقوق تحت عنوان مرخصی استعلاجی یا تعطیلات برای هر کارگری که در معرض مخاطرات ویروس کرونا قرار گرفته است تضمین شود.
– تمامی کارگران، از جمله کارگران تحت شیوه های غیراستاندارد قراردادی شامل پرداخت قرار بگیرند.
– به تمامی کارگران، ازجمله کارگران غیررسمی، که از شیوع کرونا آسیب دیده‌اند خسارت داده شود.
– محل‌های کاری مناسب‌سازی شده و شرایط کاری متناسب با وضعیت فعلی برای تمامی کارگران در نظر بگیرند.
تمام کارگران، خصوصا در بخش‌های بهداشتی و پزشکی باید در صورت نیاز از آزمایش و درمان رایگان برخوردار شوند و آموزش‌های لازم به تمام آنها داده شود. در این میان لازم است به کارگران مهاجر که در بسیاری مواقع به طور خاص آسیب‌پذیرند توجه ویژه شود. اطلاعات شخصی و خصوصی کارگران باید در طول پروسه‌های درمانی محافظت شود. کارگران باید بتوانند پس از رفع وضعیت پیش آمده به کار خود بازگردند.
زمانی که سرمایه داری امپریالیستی به بن بست رسیده است و سیاسن سرکوب وحشیانه را در دستور خود گذاشته است، دیگر این درخواست ها نه بر آورده شدنی و نه می توانند مفید باشند، نقش این نوع بیانیه ها بیشتر از هر چیز متوهم ساختن طبقه کارگر به دولت هائی است که نشان می دهند که نقش مدافع بلامنازع سود و باز هم سود شده است و سرکوب گریشان روز بروز زیادتر میشود. در چنین دوره ای، یک حزب سیاسی متفاوت با احزاب موجود که همگی یک استراتژی دارند و آن هم حفظ سرمایه از گزند مبارزات طبقاتی طبقه کارگر، لازم است که پیروزی انقلاب قهری کمونیستی کارگران سازمان یافته، متحد و مسلح را در دستور قرار دهد و کارگران را بدان فراخوان دهد و آنها را آماده این کار نماید. این حزب میتوان گفت که متأسفانه در هیچ جای جهان موجود نیست و باید در اسرع وقت موجودیت یابد، زیرا که سرمایه در خطر سقط به دره نابودی و نیستی قرار دارد که با این سقوط مرگ همگانی را ارمغان می آورد و نه چیز دیگر! ساختن چنین حزبی اساسا بر عهده کارگران آگاه و فرزندان آگاه آنها مانند دانشجویان می باشد و نه فرزندان تحصیل کرده و مارکس و انگلس خوانده طبقات استثمارگر که آنها در موقع تعیین کننده به قول گرامشی به “آخور طبقه خویش بر می گردند”، دوره دوره یا مارکس یا مرگ، یا کمونیسم یا مرگ می باشد!