مردان بیشتر از زنان در مقالات علمی از خود تعریف می‌کنند
نتیجه یک تحقیق بر روی عنوانها و چکیده‌های بیش از ۱۰۰ هزار مقاله علمی نشان داده که مقالاتی که نویسنده (یا همه نویسنده‌های) آن مقاله زن هستند ۱۲ درصد کمتر از مقالاتی با نویسنده مرد واژگان تهییجی و احساسی مثل «بی‌نظیر»، «نوآورانه»، «عالی» و «فوق‌العاده» در عنوان و چکیده خود دارند. این تحقیق که درنشریه پزشکی BMJ منتشر شده همچنین نشان می‌دهد که مقالاتی که چنین کلماتی در خود نداشته باشند، به طرز معناداری کمتر مورد ارجاع آکادمیک قرار می‌گیرند.
محققان ۲۵ کلمه مثبت را در عنوان و چکیدۀ مقالات پزشکی منتشر شده بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۷ در نظر گرفته و جنسیت مؤلفان مقاله را مشخص کردند. همچنین مدلی برای مقایسۀ تعداد ارجاع به این مقالات و حد استفاده از این کلمات مثبت در مقایسه با مقالاتی بدون آن کلمات اما با همان موضوع در همان سال و همان ژورنال ساختند. نتیجه نشان داد که مقالاتی مشابه (از نظر موضوع، ژورنال و سال انتشار) که این کلمات را در خود نداشتند، به طور کلی ۹ درصد کمتر و در ژورنال‌های معتبرتر ۱۳ درصد کمتر مورد ارجاع واقع شده‌اند.
اینکه زنان به طور نسبی کمتر از مردان به استفاده از کلمات حاوی «تعریف از خود» در مقالات و تحقیقاتشان علاقه دارند بر تعداد و تبعات ارجاع به تحقیقات اثر می‌گذارد.
نکته جالب‌تر این تحقیق آن است که نشان می‌دهد واژگان حاوی «تعریف‌کردن از کار خود» در سال ۲۰۱۷ هشتاد درصد بیش از سال ۲۰۰۲ در مقالات استفاده شده است؛ به عبارت دیگر، محققان اکنون بیش از گذشته تلاش می‌کنند دیگران را ترغیب به خواندن و ارجاع به مقاله خود کنند.
به عقیده مارک لرشین‌مولر، پژوهشگر این تحقیق زنان بیش از همتایان مردشان در معرض قضاوت منفی هستند و ممکن است دلیل فروتن بودن زبان زنان در مقالات به این امر مربوط باشد و یا اینکه این کلمات در روند ویرایش و به دست ویراستاران از مقالات آنان حذف شده است. این پژوهشگر معتقد است این تحقیق به برخی سؤالات مهم فلسفی در مورد قدرت و معنی کلمات می‌پردازد. سوالاتی نظیر «آیا زبان آینه جامعه است، یا زبان جامعه را شکل می‌دهد؟»، به گفته او، در دنیای علم، به نظر می‌رسد که زبان هم منعکس‌کننده و هم تقویت‌کننده تعصب است و عواقب آن را برای پژوهشگران زن میبینیم.