آنجا که باد گلوله می‌آورد
نمایشگاه «آنجا که باد گلوله می‌آورد» از اسفند ۲۰۱۷ شروع شده است و تولید محتوایش هنوز ادامه دارد. تلاش این نمایشگاه روایت بخشی از داستان کولبران در دو سوی این مرز است.
ایران از سمت غرب با عراق مرز مشترکی به وسعت ۱۴۵۸ کیلومتر دارد. آن‌سوی این مرز کردستان عراق با جمعیت زیادی سنی قرار گرفته است. به صورت تقریبی ۴۰ هزار ایرانی ساکن در غرب ایران از راه کولبری در مرز هزینه‌های زندگی‌شان را تامیین می‌کنند. و نزدیک به ۴۰۰ هزار نفر زندگی‌شان وابسته به کولبری در مرز است. به نظر می‌رسد که نبود فرصت‌های شغلی و بی‌کاری سیستماتیک یکی از دلایل ادامه این روند است. اولویت با زنده ماندن و از گرسنگی نجات پیدا کردن با انجام مشاغل خارج از قانون است. در نتیجه تبعیض ساختاری، در اقتصاد این منطقه پیشرفتی حاصل نشده است. ساکنان مرز‌نشین با نگاهی به تعریف دولت از شهروند، خود را شهروندان درجه دو می‌دانند.
نمایشگاه «آنجا که باد گلوله می‌آورد» در اسفندماه سال ۲۰۱۷ شروع شده و تولید محتوایش هنوز ادامه دارد. به گفته محمدرضا سلطانی، عکاس مجموعه، تلاش این نمایشگاه روایت بخشی از داستان کولبران در دو سوی این مرز است.
اسفند ۲۰۱۷ ؟؟ عجب
واقعا مطلب غم انگیزی بود. ای کاش انقدر وضعیت کار در بقیه استان های ایران خوب میبود که کسی مجبور نشه به اینکار رو بیاره. اما همه چی متمرکز شده روی تهران! و هرکسی خارج از تهران باشه عملا هیچ کاری نمیتونه کنه مگر اینکه سرمایه داشته باشه و یه کار و کاسبی آزاد برای خودش راه بندازه
متاسفم