«برادر بزرگ» در هند
دولت هند، جمعیت میلیاردی ساکن در این کشور را به اسکن کردن چشم، اثرانگشت و صورت واداشته است. جمعآوری این دادهها برای اجرا و گسترش بزرگترین نظام شناسایی انفورماتیک دنیاست که تقریبا همه چیز از خدمات رفاهی، خلافهای رانندگی تا تلفن همراه و وعدههای غذایی برای دانشآموزان محصل را در برمیگیرد.
مدافعان آزادی مدنی، این نظام فراگیر به اسم آدهار را به واقعیت پیوستن «برادر بزرگ» جورج اورول میدانند که قابلیت رصد همه جانبه بر ساکنان و شهروندان دارد. تا کنون سی شکایت علیه این نظام به دادگاه عالی هند شده است. شاکیان ادعا میکنند که آدهار ناقض قانون اساسی هند است. به خصوص که سال گذشته برای اولین بار قانونی تصویب شد که برای همه شهروندان هندی حق اساسی حفاظت از اطلاعات شخصی قائل شده است.
تکنولوژی به کشورهای مختلف دنیا ابزارهای تازهای برای نظارت بر شهروندانش داده است. دوربینهای مدار بسته در جای جای انگلیس در حال ثبت و ضبط روزمره افراد است و در چین از روشهای تشخیص هویت چهره و جمعآوری داده برای رصد افراد استفاده میکنند.
دولت هند ثبتنام در این برنامه را برای صدها خدمات عمومی و بسیار امکانات خصوصی اجباری کرده است از دادن امتحانات مدرسه گرفته تا باز کردن حساب بانکی. دولت مدعی است که جمعآوری، ثبت، و تمرکز داده در این ابعاد وسیع در جهت جلوگیری از فساد و ارائه خدمات به جمعیت میلیاردی هند است.
علاوه بر نقض حقوق خصوصی افراد، در مواردی اطلاعات افراد فاش شده است. با اینکه، اطلاعات مربوط به اثر انگشت، قرنیه، و صورت همچنان امن مانده است، حداقل از ۲۱۰ سایت دولتی اطلاعات شخصی دیگر مثل نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، آدرس، نام والدین، شماره حساب بانکی، و شماره آدهار نشت پیدا کرده است. بعضی از این اطلاعات با یک جستجوی ساده در گوگل هنوز در دسترس است.
با توجه به زیرساختهای نامناسب موجود در مناطق روستایی، اجباری بودن این نظام، عده بسیاری را دچار مشکل کرده است چرا که برای برخورداری از امکانات باید اول به این نظام وصل باشند و برای وصل بودن، به اینترنت مناسب احتیاج دارند.