آتشنشانان پلاسکو و خانوادههایشان فراموش شدند
خانواده آتشنشانان جانباخته در پلاسکو یک سال بعد از وقوع این حادثه میگویند سازمان آتشنشانی و بنیاد شهید هیچ قدمی برای آنان برنداشتهاند.
آنچه بیش از همه این خانوادهها را آزاد میدهد این است که هنوز آتشنشانان پلاسکو «شهید ایثارگر» محسوب نشدهاند، موضوعی که بنیاد شهید، مجلس و دولت آن را به گردن یکدیگر میاندازند.
برادر حامد هوایی (از آتشنشانان جانباخته) که خودش هم آتشنشان است، میگوید: «اگر همه نیروها یک ابزار مناسب ارتباطی داشتند، آنها هم متوجه میشدند که ساختمان در حال ریزش است.»
از او درباره رسیدگی شهرداری به بازماندگان حادثه میگوید: «اوایل بعضی آقایان برای گرفتن عکس آمدند، اما بعد سراغی نگرفتند. متاسفانه با اینکه مجموعه شهرداری میتواند؛ شهدای آتشنشان را در داخل مجموعه به عنوان شهدای ایثارگر محسوب کند و به خانواده آنان حقوق و مزایا پرداخت کند، اما این کار را نکرد.»
بردار علی مستوفی، دیگر آتشنشان جانباخته در پلاسکو هم میگوید: ««آقای داوری که در حال حاضر مدیر عامل شده، یکی از کسانی است که نامش در کنار چند نفر دیگر به عنوان مقصران احتمالیِ حادثه پلاسکو در پرونده ذکر شده است، اما متاسفانه معلوم نیست چه خبر است و چه شد که جناب شهردار؛ آقای نجفی با دهن کجی به خانواده شهدای پلاسکو، او را ارتقاء سمت داده و مدیرعامل سازمان آتش نشانی کرده است.»
خانوادهها میگویند یک سال از حادثه گذشته و هنوز دلیل فروریختن ساختمان و اینکه چه کسانی مقصر بودند، مشخص نیست.
در یک سال گذشته چندین گزارش از این حادثه تهیه شده است که در هیچکدام از آنها مقصران جانباختن آتشنشانان مشخص نشده است. پرسشهایی که در این زمینه وجود دارد این است که چرا با وجود دستور تخلیه ساختمان، ۳۱ دقیقه قبل از ریزش، این ساختمان دیر تخلیه شد؟ چرا نیروهای آتشنشانی در این مدت بیرون نیامدند؟ آیا کسی دستور خلاف برای خروج از ساختمان داده؟ آیا به دلیل نبود راههای ارتباطی و اطلاعرسانی به آتشنشانان، تخلیه دیر انجام شده است؟