مدیر مورد انتقاد آتش‌نشانان، مدیرعامل آتش‌نشانی شد
شهردار تهران بازهم یکی دیگر از مدیران حاشیه‌دار و منتسب به مدیریت سابق شهرداری را به عنوان مدیرعامل یکی از سازمان‌های شهرداری منصوب کرده است. این بار محمدعلی نجفی، مهدی داوری را به عنوان مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی منصوب کرده است.
داوری پیشتر معاون عملیات سازمان آتش‌نشانی بود که عملکردش در زمان حادثه پلاسکو با انتقادهای فروانی مواجه شد. کمبود تجهیزات آتش‌نشانی یکی از اصلی‌ترین دلایل کشته‌شدن ۱۶آتش‌نشان در آتش‌سوزی پلاسکو اعلام شده بود. آتش‌نشانان در حادثه پلاسکو به شدت از عملکرد داوری ناراضی بودند. گفته می‌شود او از نظر سیاسی هم از نزدیکان محمدباقر قالیباف است.
چند روز پیش هم محمدجواد زمان‌آبادی، از چهره‌های رسانه‌ای نزدیک به قالیباف که در تمام این سال‌ها از او حمایت کرده هم به عنوان مدیر روابط عمومی معاونت معماری و شهرسازی شهرداری تهران منصوب شده است.
حجت نظری، عضو شورای شهر تهران در واکنش به این انتصاب در توییتر نوشته: «حدود یک ماه پیش که این خبر در فضای مجازی پیچید، دریکی از جلسه‌هایی که دو هفته یکبار شورا و شهردار باهم داریم، در حضور همه هشدار دادم و از آقای نجفی خواستم مانع شوند. ایشان خندید و گفت شما اشتباه می‌کنی، حرف و حدیث‌ها در مورد ایشان نیست، در مورد برادرش است و گفت:گنه کرد در بلخ…»
حدود ۱ماه پیش که این خبر در فضای مجازی پیچید، دریکی از جلسه‌هایی که دو هفته یکبار شورا و شهردار باهم داریم، در حضور همه هشدار دادم و از آقای نجفی خواستم مانع شوند. ایشان خندید و گفت شما اشتباه می‌کنی، حرف و حدیث‌ها در مورد ایشان نیست، در مورد برادرش هست و گفت:گنه کرد در بلخ… https://t.co/1d9Suv3cLQ
— حجت نظری (@hojjat_nazari) December 8, 2017
شهردار تهران تا امروز تعداد زیادی از مدیران خود را از بین آقازاده‌ها و افرادی که سابقه مدیریتی درخشانی ندارند انتخاب کرده است. نجفی گفته در انتخاب‌هایش «صلاح شهر» را در نظر می‌گیرد اما حتی نزدیکان او هم معتقدند که رایزنی‌های پشت‌پرده سیاسی و امتیازدهی‌ها و امتیازخواهی‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل گزینش مدیران در شهرداری است. حسن خلیل‌آبادی، عضو شورای شهر تهران دلیل اینگونه انتصاب‌های شهردار را اینطور تشریح کرده است: «آقای نجفی آدم تیزهوشی است، بعضی از سهم‌خواهی‌ها را مدیریت می‌کند. ضرب‌المثلی هست با این مفهوم که من زیر بار زور نمی‌روم اما اگر طرف پرزور باشد، ناچارم زیر بار حرف زور بروم.»