بی‌سرپناهی مردم سفیدسنگ ۸ماه پس از زلزله

هشت ماه از زلزله سفیدسنگ شهرستان فریمان می‌گذرد، اما هنوز زندگی عادی به این مناطق بازنگشته، بسیاری از مردم همچنان بی‌سرپناه در چادر زندگی می‌کنند و روند بازسازی به کندی پیش می‌رود.

فروردین امسال زلزله ۶/۲ریشتری خانه‌های روستایی روستاهای منطقه سفیدسنگ در بخش قلندرآباد شهرستان فریمان را تخریب کرد اما همچنان می‌توان چادرهای سفیدرنگ هلال‌احمر در گوشه و کنار خودمایی می‌کنند که به  این معناست که همچنان خانواده‌هایی وجود دارند که با وجود آمدن فصل سرما سقفی بالای سرشان نیست.

کار بازسازی خانه‌ها در این منطقه به کندی پیش می‌رود، اکثر خانه‌های روستاییان تکمیل نشده و خانواده‌ها ماه‌هاست در چادر روزگار می‌گذرانند؛ زلزله، مدرسه روستا را در معرض تخریب قرار داده و همین باعث شده که دانش‌آموزان درون کانکس درس بخوانند. با وجود گذشته ماه‌ها هنوز کار ساخت مدرسه جدید آغاز نشده است.

علاوه بر تکمیل منازل، ساخته نشدن محلی برای نگهداری دام‌ها با توجه به سرد شدن هوا یکی دیگر از مواردی است که اهالی این روستاها را به شدت نگران کرده است. در حال حاضر اکثر دام‌های روستا که بخش اعظم دارایی اهالی را شامل می‌شوند یا در خرابه‌های طویله‌های سابق به سر می‌برند یا در چادر. مردم نگرانند دام‌هایی که از سیل و زلزله جان به در برده‌اند در برابر سرما دوام نیاورده و تلف شوند.

مردم روستا از آزادنشدن به موقع وام‌ها از سوی بانک که موجب طولانی شدن روند ساخت خانه‌هایشان شده گله‌مندند. روستاییان می‌گویند در حال حاضر از ۲۰ میلیون وامی که قرار بوده به آنها بدهند،  هفت میلیون تومان آزاد نشده است. آنها تاکنون برای ساخت خانه و گزاران زندگی میلیون‌ها تومان قرض گرفته‌اند که باید آن را پس دهند. روستاییان می‌گویند «آن‌هایی که پول داشتند، خانه‌هایشان ساخته شده و ماهایی که پولی نداشتیم خانه‌هایمان نیمه کاره مانده و هنوز در چادر زندگی می‌کنیم».

ایران یکی از زلزله‌خیزترین کشورهای دنیاست با این‌حال نه ساخت ساختمان‌ها با این وضعیت تناسب دارد، نه مدیریت بحران به درستی انجام می‌شود و نه روند بازسازی پس از زلزله سرعت دارد. شهرهایی مانند منجیل و بم که ده‌ها سال از زلزله آنها می‌گذرد می‌توان آثار زلزله را دید.