خداحافظی دراماتیک آقای رئیس
مهدی چمران، که در ۱۴سال گذشته ۱۳سال رئیس شورای شهر تهران بوده در آخرین جلسه از حضورش در شورای شهر از مردم تهران خواسته او را حلال کنند، اما آیا مردم تهران دلیلی برای این کار دارند و کارنامه چمران این اجازه را به آنها خواهد داد؟
مهدی چمران، که در ۱۴سال گذشته ۱۳سال رئیس شورای شهر تهران بوده در آخرین جلسه از حضورش در شورای شهر از مردم تهران خواسته او را حلال کنند، اما آیا مردم تهران دلیلی برای این کار دارند و کارنامه چمران این اجازه را به آنها خواهد داد؟ مهدی چمران در حلقه اولیه و یکی از تاثیرگذارترین چهرههایی بود که با فهرست آبادگران وارد شورای دوم شهر تهران شد و پس از نشستن بر مقام ریاست شورای شهر با انتخاب محمود احمدینژاد به عنوان شهردار تهران راه را برای ورود او به کاخ ریاست جمهوری باز کرد.
ساخت منوریل که رویای احمدینژاد برای تهران و امضای او روی تن شهر بود با همراهی چمران و یارانش کلید خورد. طرح ساخت منوریل آنطور که حسن بیادی، نایب رئیس وقت شورای شهر تهران گفته حتی یک برگ مطالعه هم نداشت و در دو صفحه به شورا ارائه شده بود. با این حال چمران و دیگر همکارانش در شورای دوم شهر تهران این طرح را تصویب کردند.
مهدی چمران، از اصلیترین حامیان احمدینژاد بود که سالها در زمره دوستان و مشاوران او قرار داشت. او در مقام رئیس شورای شهر تهران یک لطف بزرگ هم به احمدینژاد کرد و موضوع رسیدگی به۳۲۰میلیارد تومان هزینه فاقد سند در شهرداری زمان او را برای سالها مسکوت گذاشت.
منوریل بعدها به بزرگترین مناقشه بین شهرداری محمدباقر قالیباف و دولت احمدینژاد تبدیل شد، وقتی قالیباف از ساخت منوریل سرباز زد، دولت هم بودجه مترو و خرید اتوبوس و سهم شهرداری از جریمههای راهنمایی رانندگی را قطع کرد و حمل و نقل عمومی تهران نتوانست آنچنان که باید توسعه پیدا کند. این موضوع به آلودگی شدید هوای تهران منجر شده که سالانه نزدیک به پنج هزار نفر قربانی میگیرد. کشمش قالیباف و احمدینژاد آنچنان طولانی و پرهزینه شد که حتی بزرگان اصولگرا هم برای خاتمه آن وارد میدان شدند اما نتوانستند مشکل را حل کنند.
مهدی چمران، از اصلیترین حامیان احمدینژاد بود که سالها در زمره دوستان و مشاوران او قرار داشت. او در مقام رئیس شورای شهر تهران یک لطف بزرگ هم به احمدینژاد کرد و موضوع رسیدگی به۳۲۰میلیارد تومان هزینه فاقد سند در شهرداری زمان او را برای سالها مسکوت گذاشت. او حتی وجود هزینههای فاقد سند در شهرداری احمدینژاد را رد کرده و گفته بود، احمدینژاد چون به دولت رفته بود فرصت نکرد تا «برای بودجه اصلاحیه» بیاورد.
در شورای سوم شهر تهران هم چمران همچنان همین راه را ادامه داد. در این شورا زمانیکه اعضا تلاش داشتند حسابرسی سالهای شهرداری احمدینژاد را بررسی کنند چمران حتی گزارش کمیته حسابرسی شورای شهر را در اختیار اعضای شورای شهر قرار نداد. محمدعلی نجفی، عضو وقت شورای شهر تهران گفته بود: «هنوز اصرار دارم که گزارش کمیته حسابرسی پیش آقای چمران است.»
چمران با اینکه در سالهای ابتدایی شورای دوم از حامیان محمدباقر قالیباف محسوب نمیشد همچنان از برملاشدن تخلفات مالی شهرداری جلوگیری میکرد. در این شورا، برخی اعضا موضوع تشکیل دیوان محاسبات شهری را برای رسیدگی به حسابهای شهرداری پیش کشیدند که با مخالفت مستقیم چمران به فراموشی سپرده شد. طرح تشکیل مرکز مطالعات شورای شهر تهران که میتوانست بازوی مطالعاتی شورا برای بررسی طرحها و لوایح باشد هم باز با مخالفت مستقیم هیات رئیسه شورای شهر تهران به شکست انجامید.
در این سالها هزاران میلیارد تومان از بودجههای شهرداری بدون نظارت شورای شهر تهران هزینه شد و حتی تبدیل به هزینههای فاقد سندی شد که شهرداری بدون اجازه شورا آنها را هزینه کرده است با این حال هیات رئیسه شورا هرگز به این موارد واکنشی نشان نداد.
حسابرسیهای شهرداری هم در این سالها با وجود صدها مورد تخلف و ابهام که حسابرسان را وادار میکرد نتوانند درباره آن اظهارنظر کنند، با دخالت هیات رئیسه شورای شهر تصویب و بدون رسیدگی به تخلفات به بایگانی سپرده شدند. چمران در این دوره از طرح برجباغها هم حمایت کرد و حتی برخی معتدند که این طرح از ابداعات اوست. طرحی که با اجازه ساخت و ساز در باغهای تهران باعث شد بخش بزرگی از فضای سبز تهران از بین برود.
اعضای شورای شهر تهران از دوره سوم تا امروز چمران را به اداره کدخدامنشانه و غیردموکراتیک شورای شهر متهم کردهاند. در بسیاری از موارد چمران بدون رعایت آییننامه شورای شهر تصمیمهایی به جای بقیه اعضا گرفته که اغلب در راستای ممانعت از دسترسی اعضای شورای شهر به اطلاعات و تخلفات شهرداری بوده است. رحمتالله حافظی یکی از اعضای شورای چهارم شهر تهران است که به صراحت این موضوع را بارها اعلام کرده است. حافظی بارها در توصیف فعالیت هیات رئیسه شورای شهر در این سالها گفته آنها «چشم اعضا را برای رسیدگی به امور مالی شهرداری بستهاند.» او جای دیگر از نقش عمده مهدی چمران در «اشتباهات مدیریت شهری تهران» گفته بود چراکه به اعتقاد او اگر هیات رئیسه شورا دو پرونده از تخلفات مالی شهرداری را «به دادگاه کشانده بود هرگز شاهد این حجم از تخلفات از سوی شهرداری نبودیم.» در این موارد برخی دیگر از اعضای شورای شهر تهران مانند غلامرضا انصاری هم با حافظی موافقند. انصاری پیشتر ریاست چمران بر شورای شهر تهران را «فاجعه» خوانده بود.
در این سالها هزاران میلیارد تومان از بودجههای شهرداری بدون نظارت شورای شهر تهران هزینه شد و حتی تبدیل به هزینههای فاقد سندی شد که شهرداری بدون اجازه شورا آنها را هزینه کرده است با این حال هیات رئیسه شورا هرگز به این موارد واکنشی نشان نداد. شهرداری فقط در دو سال ۹۰ و ۹۱ بیش از هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان هزینه فاقد سند داشت که حسابرسی آن بدون رسیدگی قانونی و ارجاع به مراجع بالادستی تصویب شد. هیات رئیسه شورای شهر نقش اصلی در رویکردهای اینچنینی شورای شهر داشت که بارها با اعتراض اعضای شورای شهر مواجه شد.
چمران در جریان موضوع واگذاری املاک شهرداری به مدیران و اعضای شورای شهر تهران که به جریان املاک نجومی شهرت پیدا کرد به جای نشستن در مقام نظارت بر شهرداری، در کنار محمدباقر قالیباف از یاشار سلطانی، افشاکننده این واگذاریها شکایت کرد و باعث شد سلطانی برای مدتی بازداشت شود.
چمران در جریان موضوع واگذاری املاک شهرداری به مدیران و اعضای شورای شهر تهران که به جریان املاک نجومی شهرت پیدا کرد به جای نشستن در مقام نظارت بر شهرداری، در کنار محمدباقر قالیباف از یاشار سلطانی، افشاکننده این واگذاریها شکایت کرد و باعث شد سلطانی برای مدتی بازداشت شود. او تا آخرین روزهای نشستن بر مسند ریاست شورای شهر تهران همچنان تخلف رخ داده در واگذاری املاک را رد میکرد در حالیکه حتی دوستان شهردار تهران هم معتقد بودند جرم شهرداری تهران در املاک نجومی محرز است. چمران در جریان تحقیق و تفحص از این موضوع هم در مقام مخالفت نشست و در نهایت اجازه نداد شورای شهر تهران از موضوع واگذاری املاک تحقیق و تفحص کند.
کارنامه مهدی چمران در شورای شهر پر از این نوع رفتارهایی است که چندان هم در راستای احقاق حقوق مردم تهران و منافع آنها نبوده است. اما حالا او در ۷۶سالگی و پس از ۱۳سال ریاست بر شورای شهر تهران از مردم تهران خواسته او را حلال کنند، خواستهای که مردم تهران برای اجابت آن شاید باید منتظر روی کار آمدن مدیران جدید شهر تهران و افشای احتمالی بسیاری از پروندههایی باشند که در این سالها از دید آنها پنهان مانده بودند.
باعث بی آبرویی و چمران شهید شما هستید هزاران هزار میلیارد تومان دزدی از مردم طلب آمرزش دارد ، عجب است آرزوی من اینست آقای مهدی چمران از جیگر خود وخوانواده و صد نسل بعدت در آد و سرطان خون بگیرید اگر عدالتی هست ، یقین دارم چمران شهید هم بدست تو وامسال تو کشته شد .
دو من ریش و حساب اعتبار برادر، حسابی ایشان را وقیح و فربه کرده و حالا آقا از مردم طلب حلالیت میکند.
گوه مملکت را گرفته. گوه.
چه بد سنتی جاگیر و پاگیر شده است که مسئولان به جای پذیرش مسئولیت و پاسخگویی به حلالیت خواهی اکتفا می کنند و گمان می کنند که حلال کردن متضمن پاک شدن تخلفات آنهاست. از یاد نبرده ایم که آقای جنتی نیز چند سال پیش وقتی دچار بیماری بودند از تریبون نماز جمعه استفاده کردند و از مردم حلالیت خواستند. آقایان باید به یاد داشته باشند که طی فرآیندی دموکراتیک انتخاب شده اند، انتصاب نشده اند که حالا حلالیت می خواهند مسئول بوده اند و باید پاسخگو باشند.